โรงอาหารคณะบริหาร
“สรุปวิชานั้นก็คือไม่เรียนแล้วเหรอพราว” แทนใจถามเรื่องวิชาที่จริง ๆ แล้ววันนี้เราต้องแยกกันไป
“วิชาเสรีไม่เป็นไรหรอกยังไงก็ไม่ได้เรียนกับพวกแก ถอนไปก่อน”
“งั้นวันนี้ก็เลิกพร้อมกันตอนบ่ายถูกไหม?”
“ใช่ รีบกลับไปเคลียร์ของได้เลย”
“ช่วงนี้ฉันสังเกตได้ว่าแก ไม่ถูกโรคกับกลุ่มผู้ชายเยอะ ๆ เหรอ?”
“ฉันดูเป็นแบบนั้นเหรอวะ?”
“ตอนไปซื้อข้าวเมื่อกี้ ก็เป็นนะหน้าซีดมาก...”
“ฉันคงเอียนมั้ง ช่วงนี้โดนคุกคามระแวงไปหมด”
“หมอที่เย็บแผลให้เป็นผู้ชายกลัวไหม?”
“ถ้ามาคนเดียว แก่แล้วก็ไม่เท่าไหร่ ถ้ามาเยอะรุมทำแผลก็หวั่นใจนิดนึง อะไรที่ไม่ทันตั้งตัวฉันไม่ค่อยชอบอะ”
“แล้วเมื่อวานละ ผู้ชายตั้ง 3 คนไม่คุ้นหน้ากลัวไหม?”
“ตอนแรกฉันแอบปัดมือเพื่อนพี่ชายแกด้วย นึกว่าเป็นพวกเดียวกับไอ้พี่ไม้”
“อืมมมมมม....” แทนใจทำหน้าคิดภาพตามสิ่งที่ฉันเล่าให้ฟัง
“แกถามอย่างกับเป็นหมอสักอาการแหนะ!”
“รู้
