โรงพยาบาลรื่นรมย์
พอมาถึงโรงพยาบาลจอดรถเสร็จ... ฉันรู้สึกว่าตัวเองเกิดอาการกลัวขึ้นมาอีกแล้วกะทันหัน ถึงแม้จะรู้ว่าไม่ต้องเจาะเลือด หรือมีอะไรน่ากลัว แต่ขึ้นชื่อว่าการรักษามันก็อดไม่ได้ที่จะประหวั่นพรั่นพรึงไม่ใช่เหรอ...
“เดี๋ยวให้คนไข้มาทำประวัติก่อนนะคะ” เสียงพยาบาลสาวที่ต้อนรับขอรายละเอียดให้ฉันกรอกข้อมูล
“ผมมีนัดกับนายแพทย์ ลูคัสครับ” พี่แทนคุณเดินเข้ามายืนข้าง ๆ ตอนทำประวัติอยู่ และช่วยอธิบายขั้นตอนเล็กน้อยเพราะพี่เขาเป็นคนจัดแจงทุกอย่างให้พร้อมทั้ง เขียนรายละเอียดเพิ่มเติมผู้ติดต่อฉุกเฉินเป็นข้อมูลของเขาทั้งหมด
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวกรอกเอกสารนี้เสร็จพยาบาลจะพาไปพบแพทย์เจ้าของไข้ที่ชั้น 4 นะคะ” หลังจากนั้นพี่พยาบาลก็นำเอกสารมาให้ฉันเซ็นเพื่อเข้ารับการรักษายินยอมให้มีที่ปรึกษา ไม่ได้อ่านอะไรมากมายใจจดจ่ออยู่ที่การจะไปเจอหมออันใกล้ พี่แทนคุณเลยหยิบไปอ่านตรวจทานให้อีกที แล้วส่งคืนพยาบาล
