โรงอาหารคณะบริหาร
“พวกแกไปไหนมาวะ” เมื่อกลับมาถึงโต๊ะกินข้าวหลังจากหายไปนาน เพื่อนนั่งรอกินกันจนอิ่มหมดแล้ว
“พอดีเวียนหัวนะ รู้สึกไม่สบายตัว วิ่งไปเข้าห้องน้ำมา” เลือกที่จะตอบตามตรงออกไปแต่ไม่จริงซะทีเดียว
“แล้วไหนข้าว บอกไปซื้อ ไม่กินแล้วเหรอไง?” เมล์เอ่ยทัก ทำให้แทนใจที่ลืมข้าวที่สั่งร้านป้าไว้จึงรีบวิ่งไปเอา...
“อ่าว...แล้วแกละไม่ได้ซื้ออะไรเหรอ พวกฉันรอได้นะ” ตาต้าพูดไปด้วยดูดน้ำไปด้วยทำหน้าสงสัย
“อ่อ...ไม่หิววะ เดี๋ยวรอแทนใจกินดีกว่า” ฉันบอกตามตรงว่าตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะกินอะไรทั้งนั้น เหลืออีก 2 วิชาถึงเลิกเรียนวันนี้ทนเอาหน่อย
“อุ้ย! นั่นพี่แทนคุณนี่หว่า~” เสียงระริกระรี้พร้อมหน้าตาแพรวพราว จัดทรงผมยิ้มหวานส่งสายตามองไปด้านหลังฉัน
“วันนี้ก็หล่อเหมือนเดิม... อิจฉาแทนใจจังได้เห็นหน้าพี่เขาทุกวัน”
ระหว่างที่แอนนี่พูดฉันก็คิดภาพตามจินตนการ เห็นหน้าบึ้งตึง คิ้วขมวด แล้วก็นึกถึงสายต
