เดินเลี้ยวออกมาที่ห้องน้ำชั้น 3 ซึ่งอยู่สุดทางใกล้ลิฟต์ ห้องน้ำมีทุกชั้นในตึกนี้ แต่อยู่ลึกสุด ไม่ได้เปลี่ยวมากเพราะมีคนเดินมาเข้าเรื่อย ๆ ระหว่างที่ฉันกำลังล้างหน้าอยู่นั้น
ก้มฟอกสบู่ล้างมือเสร็จ เลยกะจะล้างหน้าไปเลย...เมื่อเงยหน้าขึ้นมา ก็พบกับแววตาเกรี้ยวกราดอาฆาตมองฉันอยู่
(นี่เจ้ากรรมนายเวรของแท้)
อารามตกใจทำให้ฉันเผลอถอยหลังผงะ แต่มันกลับทำให้เดินเข้าไปใกล้กับพี่ไม้มากขึ้น นี่มันห้องน้ำหญิงที่มีคนพลุกพล่านนะ ทำไมปล่อยให้ผู้ชายเข้ามาได้ แล้วคนอื่นหายไปไหน
หันไปมองที่ประตู ก็โล่งอก ที่มันไม่ได้ปิด แววตาที่จ้องมารับรู้ได้ถึงความโกรธมากมายพร้อมจะปะทุ
“ว่ายังไงละพราว ตกใจทำไม?”
“เห็นหน้าผัว ทำหน้าเหมือนเห็นผี 😏” ใบหน้าเนียนนั้นยังคงมีรอยช้ำหนักกว่าหน้าพี่แทนคุณเยอะเลย…
“พี่ไม้เข้ามาได้ยังไง นี่มันห้องน้ำหญิงนะคะ”
“ทำไมละ… วันนั้นพราวยังเข้าห้องน้ำชายได้เลยแล้วทำไมพี่จะเข้ามาบ้
