Tekrar hastaneye döndüğümde Anıl’ı söylediği gibi beklerken buldum. ‘’Serkan’ı az önce birkaç tahlil için götürdüler.’’ dedi. ‘’Kırık kemikleri için görüntüleme yapılacakmış.’’ Başımla onaylayıp yanına oturdum. ‘’Oraya neden gittiniz?’’ dedim. ‘’İşe yaramaz bir dağa tırmanıp ne yapacaktınız ki?’’ ‘’Hep yaptığımız şeyler. Bu ilk değildi. Serkan’da tecrübesiz değildi ama bilmiyorum sanki biraz kafası dağınık gibiydi. Konakladığımız gecelerde de pek uyumuyordu, uykusuzluğun verdiği bir dalgınlık da vardı.’’ Dönüp dolaşıp yine kendimi suçlu buluyordum. Onu o dağdan aşağı ben atmışım gibi hissediyordum. Ellerim istemsizce karnıma sarıldı. Bizi bırakıp giderse o zaman ne yapacaktım? Gitmek istiyorsa yine gidebilirdi ama bunu yaşayarak yapmasını isterdim. O zaman benden uzakta da olsa mutlu ol