SERKAN…
Bütün gün toplantılarda yorulmuştum. Akşam ofisten çıktığımda eve gitmeyi iple çekiyordum.
Eve varmadan önce yol üstünde durup sarı lalelerden aldım. Nasıl olduğunu bile anlamamıştım işte. Ne ara kalbime gelip girmişti, oraya yer etmişti de bu evlilik gerçek olsun istemiştim?
Sürekli öfkeliydi, her şeyden şikayet ediyordu ama o halleriyle sevmiştim onu. Meryem'e beş yılımı vermiştim yine de kalbimin böyle çarptığını hatırlamıyordum.
Eve geldiğimde asansöre binip dairenin olduğu kata çıktım. Cebimden anahtarı çıkarıp eve girdim.
Salonda otururken buldum. Biraz üzgün gibiydi. Beni görmesine rağmen oturduğu yerden hiç kıpırdamadı. Elimdeki çiçekleri yanına bıraktım ve saçlarından öptüm. "Hayırdır yine derin düşüncelere mi daldın da çıkamadın?" Sürekli neyi düşünüyordu onu da a
