พิศวาสรัก นักเล่นกล้าม

บทนำ

ณ ชุมชนแห่งหนึ่งในใจกลางกรุงเทพฯ เป็นชุมชนเล็กๆ ที่ไม่ควรมีในใจกลางเมืองด้วยซ้ำ มีบ้านเก่าๆโทรมๆ หลังหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่บ้านใครที่ไหนหรอก บ้านฉันเองแหละ สวัสดีทุกคน ฉันชื่อเจ้าจอม ตอนนี้ฉันอายุ 24 ปีแล้ว ฉันอยู่บ้านหลังนี้2คนกับป้า แม่ของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอายุ18 แล้ว ส่วนพ่อ ตอนนี้ก็ไปทำงานอยู่ที่ จังหวัดราชบุรี ตอนนี้ฉันเลยต้องอยู่กับป้าที่บ้านหลังนี้ แต่ป้าฉันเป็นคนใจดีมากเลยนะ ส่วนอาชีพฉันอ่ะหรอ ตอนแรกฉันเคยทำงานเกี่ยวกับเครื่องประดับ แต่ตอนนี้ฉันลาออกมาแล้วละ ตอนนี้เลยว่างงาน ใช่แล้วทุกคน ตอนนี้ฉันกำลังหางาน เครียดดดด นี่ก็ผ่านมา 2 เดือนแล้ว ฉันยังหางานไม่ได้เลย ฮือออออออ

{ รักตัวเองเอาไว้ รักตัวเองให้มากๆ } เสียงริงโทนโทรศัพท์ฉันเอง เฉิ่มดี 555

" ฮัลโหล ว่าไงแกร " ฉันกดรับสายทันทีเมื่อเห็นว่าใครโทรเข้ามา

( หางานได้ยัง ) แมรี่ เพื่อนสนิทคนสวยของฉันเองค่ะ

" ยังเลยอ่ะดิ เครียดแล้วเนี่ย "

( มาทำงานที่พิษณุโลกด้วยกันไหม ? )

" ขอดูก่อนละกัน ติ๊ง " ฉันตอบออกไปอย่างเหนื่อยๆ หางานนี่ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรแปซิฟิกอีกแหะ คุยกันไปเรื่อยเปื่อยก่อนที่โทรศัพท์จะมีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น

( แหม่! พี่มิกซ์ทักมาล่ะซิ )

" ไม่ใช่ๆ เฮ้ยยย มีฟิตเนสใกล้ๆบ้านรับสมัครพนักงาน ลองไปสมัครดูดีไหมว่ะ " หลังจากที่กดอ่านแจ้งเตือนฉันก็ตื่นเต้นขึ้นมาทันที

( ลองไปดิ อาจจะดีก็ได้ )

" เออ น่าลองดูว่ะ โอเค งั้นแค่นี้ก่อนละกัน "

( เออ โอเคๆ แค่นี้นะ บายยย )

หลังจากวางสาย ฉันก็เลยลองทัก facebook มาถามพี่เขาดู เขาบอกให้ฉันลองมาสมัครดู ฉันก็ลองมาสมัครนะ แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้หรอก เห้อ! การหางานนี่เหนื่อยเนาะ กว่าจะได้งานแทบหมดหวังแล้ว

คอนโด X-Town ตั้งอยู่ในใจกลางกรุงเทพฯ เป็นคอนโดที่ใหญ่และหรูหรามาก ใช่ครับ ผมกำลังพูดถึง คอนโดที่ผมอยู่เอง ผมชื่อ นาธาน อายุผมตอนนี้ก็ 29 ปีแล้วครับ จะเข้าเลข 3 แล้ว ผมยังไม่มีแฟนเลยครับ แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีผู้หญิงผ่านมาให้ชิมนะ เรื่องแบบนี้ผมก็พอตัวเหมือนกัน แต่ผมไม่คิดจะคบกับผู้หญิงพวกนี้แบบจริงจังสักเท่าไหร่หรอก เพราะแต่ละคนที่เข้าหาผมส่วนใหญ่ก็เพราะหน้าตากับเงินผมล้วนๆ ใช่ครับ บ้านผมมีฐานะ ผมเป็นลูกชายคนโตของ คุณอดุลย์ อัครวรพล เจ้าของบริษัทส่งออกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศและตอนนี้ผมก็เข้ามาบริหารแทนพ่อผมแล้ว อ่ะ! ผมนี่ขี้อวดจังเลย เอ้อ..ผมมีน้องสาวคนนึงนะครับ ชื่อ นินิว นิสัยต่างกับผมสุดขั้วเลย ผมเป็นคนออกจะโลกส่วนตัวสูงซักหน่อย ส่วนน้องสาวผมอ่ะหรอ ยัยเด็กบ้านี่ชั่งพูดบางทีก็พูดจนลิงหลับ ผมเลยมักจะรำคาญนิดๆ เลยเลือกมาอยู่คอนโดดีกว่า

{ ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป } เสียงริงโทนผมเองแหละ

" ฮัลโหล " ผมกรอกเสียงลงไปอย่างเอือมระอา

( ไง! คืนนี้ว่างเปล่า จะชวนไปผับ Z Gen ไอ้เซฟ ไอ้ไตร ก็ไป ) เนี่ย..ก็เพื่อนๆผมมันเป็นกันซะอย่างเนี่ย โทรมาปุ๊บมันก็ชวนคนรักสงบแบบผมไปเที่ยวปั๊บ ผมถึงต้องเอือมระอากับมัน

" แล้วไอ้ภูมิ ไม่ไปหรอวะ "

( ไปดิ...แต่เห็นมันบอกว่าขอเคลียร์งานก่อนแล้วจะตามไป ) มาวินตอบกลับ

" เออ ไปก็ไป กูกำลังหงุดหงิดเลย พาไปหาที่เงียบๆอยู่หน่อย " แล้วผมก็ปฏิเสธเพื่อนไม่ค่อยเป็นซะด้วยสิ

( ผับบ้านมึงหรอเงียบอ่ะ ห่าาาา เจอกัน 2 ทุ่มนะ ) หลังจากที่ผมพูดจบมันก็ด่าตามหลังผมทันที

" เออ แล้วเจอกัน ตู๊ดดดดดดดดดดดดด "

หลังจากที่นัดกันเที่ยวเสร็จผมก็คิดว่าจะหาดูสถานที่ออกกำลังกายซักหน่อย พอดีพวกผมชอบออกกำลังกายนะทุกคน คืนนี้ผมคงต้องชวนเพื่อนๆเปลี่ยนที่ออกกำลังกายใหม่ให้ได้ เห้อ! เกิดเป็นผมนี่หาความสงบสุขไม่เจอจริงๆ