พิศวาสรัก นักเล่นกล้าม

พบกันครั้งแรก

บทที่1

พบกันครั้งแรก

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ฉันโดนยัยน้ำหวานลากมาตั้งแต่ 9 โมงเช้า เห้อ! กรรม ฉันมีเพื่อนสนิท 2คน คือยัยน้ำหวานกับยัยแมรี่ เราเรียนมัธยมมาด้วยกัน แต่ยัยแมรี่ตั้งใจเลือกไปทำงานที่ต่างจังหวัด ฉันเลยต้องถูกยัยนี่ลากไปไหนมาไหนตลอดเพราะฉันอยู่ใกล้มันที่สุด ยัยน้ำหวานเป็นคุณหนูที่ดื้อพอตัวเลยแหละ ฉันกับยัยนี่มีนิสัยคล้ายๆกัน แต่ฉันจะเข้ากับคนง่ายกว่ายัยนี่นิดนึง 555555555

" ยัยหวาน ฉันรู้นะว่าแกมีเงิน แต่ฉันไม่มี แกจะลากฉันมาทำไมแต่เช้าเนี่ย "ฉันบ่นให้มัน มันเล่นลากฉันออกมาด้วยกางเกงขาสั้น กับเสื้อยืด แล้วก็หมวกหนึ่งใบ กับมือถือหนึ่งเครื่อง เห้อ ไม่รู้จะรีบไปไหนนักหนา กรรมของฉันจริงๆ

" ก็แกว่างอยู่คนเดียว จะให้ฉันไปลากใครละ" ยัยน้ำหวานตอบ

" แล้วนี่แกจะลากฉันไปไหนเนี่ย..เดินช้าๆไม่ได้รึไง " มันจะรีบไปไหนว่ะถ้าวิ่งชนใครเข้างานยุ่งแน่

" ฉันก็จะพาแกไปซื้อชุดใหม่นะสิ " มันตอบแล้วลากฉันต่อ แต่แล้วสิ่งที่ฉันคิดมันก็เกิดขึ้้นจริง " โอ้ยย " มันลากฉันจนฉันชนกับผู้ชายคนนึงจนล้มก้นกระแทกพื้นเลยง่าาาาา....ยัยบ้าเอ้ย โอ้ยแล้วฉันชนคนหรือต้นไม้ว่ะเนี่ย เขาไม่เห็นเป็นอะไรเลย

" ขอโทษค่ะ คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ " ฉันขอโทษและถามกลับอย่างมีมารยาท แต่ผู้ชายคนนี้สูงมากเลยอ่า ใส่แว่นสีชาปิดบังแววตาไว้ด้วยแฮะ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเขาเย็นชาจัง เขาดูดีมากเลย สงสัยต้องฐานะดีมากแน่ๆดูจากผิดขาวๆนี่แล้วอ่ะ ต่างจากฉันลิบลับเลย เห้อ !

" อืม...ผมไม่เป็นอะไร เดินระวังๆคนอื่นบ้างก็ดีถ้าจะรีบขนาดนี้ " ผู้ชายคนนั้นตอบกลับ ก่อนที่เค้าจะเดินผ่านไปเลย แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้นี้ เขาแค่เตือนฉันใช่มั้ย เขาไม่ได้ด่าฉันใช่มั้ย ผู้ชายบ้าอะไรเนี่ย " เป็นไงล่ะยัยบ้าเอ้ย โดนใครก็ไม่รู้เทศน์เลย " ฉันบ่นให้ยัยน้ำหวาน

" ฉันขอโทษ "ยัยน้ำหวานขอโทษฉันแบบหน้าเจื่อนๆ หลังจากนั้น เราสองคนก็เดินซื้อของกันต่อ เพื่อไปงานเลีี้ยงวันเกิดพี่ที่ทำงานยัยหวาน

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ตอนแรกผมคิดว่าจะนอนอยู่ที่คอนโดดีๆ แต่ไอ้เพื่อนเฮ็งซวยมันโทรมาใช้ผมให้มาเอานาฬิกาให้มัน นี่สรุปผมเป็นเพื่อนหรือคนใช้มันกันแน่ว่ะ เห้อ! ตื๊ดๆๆๆๆๆ หลังจากไดนาฬิกาผมก็โทรหาไอ้ไตรทันที

( ว่าไงมึง ) เสียงปลายสายตอบ

" กูจะโทรมาบอกว่า ได้นาฬิกาแล้ว แค่นี้แหละ " ผมบอกมันสั้นๆ ก็คนมันไม่มีอะไรจะพูด

( โห่! มึงพูดยาวกว่านี้อีกนิดได้มั้ย ไม่ใช่แค่ประโยคเดียว )

" บาย ตู๊ดดดดด " ผมพูดแค่นั้นแล้วกดวางสาย เพราะขี้เกลียดต่อความยาวสาวความยืดกับมัน ผมรำคาญ

ในขณะที่ผมกำลังงรีบเดินกลับ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นครับ มีผู้หญิง 2 คน กำลังรีบร้อน ไม่รู้จะรีบไปไหน คนนึงลากคนนึงวิ่งตาม สุดท้ายเคราะห์กรรมก็มาตกทีผม อยู่ๆยัยนี่ก็มาชนผมแล้วล้มหงายท้องเลย " โอ้ยย " เสียงผู้หญิงคนที่ล้มร้องออกมา ผมมองยัยนี่ผ่านแว่นกันแดดของผม เออ น่ารักดีแฮะ ตัวเล็กๆ ปากนิดจมูกหน่อย ที่ตอนนี้กำลังเบ้ปากเพราะเจ็บก้นอยู่ 555ตลกดี แต่ผมเป็นคนนิ่งๆไง ผมก็ยืนนิ่งอยู่จนกระทั่งเธอลุกมาขอโทษผม แถมยังถามผมว่าเป็นอะไรอีกไหมทั้งๆที่เธอเป็นคนล้ม เล่นซะผมสำนึกผิดไม่ทันกันเลย

" ขอโทษค่ะ คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ " เสียงใสๆ เอ่ยถาม โห่! ยัยนี่เสียงน่าฟังมากๆเลยแฮะ

" อืม...ผมไม่เป็นอะไร เดินระวังๆคนอื่นบ้างก็ดี ถ้าจะรีบขนาดนี้ " ผมตอบออกไป บ้าเอ้ย ผมตอบแบบนั้นไปได้ไงว่ะ แล้วยัยนั่นจะคิดว่าผมด่าเธอรึเปล่าว่ะ เห้อ! หลังจากนั้น ผมก็รีบกลับคอนโดทันที