ตอนที่15

1273 Words

เมื่อเสร็จกิจปราบพยศเมีย ฤาชาจึ่งปล่อยสมิงให้นอนพักหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียว แลตนนั้นลงไปอาบน้ำชำระกายที่ท่า มะยงฉวยโอกาสนี้เข้ามาในห้อง เพื่อก่อกวนซ้ำเติมคนกำลังขวัญเสีย "อ่าว พี่หมิงกลับมาแล้วหรือขอรับ"คำหวานกล่าวทักทาย แต่น้ำเสียงกระด้างกระเดื่อง "มึงเข้ามาทำกระไร ออกไป!!!"สมิงกรีดร้องไล่ เขวี้ยงปาหมอนใส่คนไอ้คนหน้าหนาที่ยังส่งยิ้มหวานอาบพิษ  "มะยงแค่เอาผ้านุ่งมาคืน มะยงเพิ่งมาอยู่ใหม่ เมื่อคืนก็ฉุกละหุกนัก คุณฤาจึงให้ใช้ของพี่ไปก่อน"ว่าเล่นหูเล่นตาจงใจยั่ว พลางเดินเอาผ้านุ่งที่ว่ามาใส่ลงหีบ ราวคุ้นเคยเป็นอันดี "แต่ข้าซักแล้วหนา พี่ไม่ต้องห่วง" ยิ้มหวานน่าชังจ้องสู้สายตากัน สมิงมองตาขึงแค้น ไม่ติดว่าลุกไม่ไหวคงได้โดดถีบสองตีนเข้าที่กลางหน้าน่าชังของมันให้ "พี่หมิงนอนพักเถิดขอรับ ประเดี๋ยวคืนนี้มะยงดูแลคุณฤาให้เอง สองเมียช่วยกัน คนหนึ่งเช้าคนหนึ่งเย็น ดีจริงเทียวหนาขอรับ"รู้ว่าเข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD