“อย่ามาลองดีกับฉัน” พี่เขาบีบแขนฉันแน่นกระชากฉันตัวปลิวให้เดินตาม เขามันป่าเถื่อนถึงได้ทำรุนแรงกับฉันแบบนี้
“อย่ามาป่าเถื่อนกับหนมชั้นนะ ตอนอยู่ที่ผับพี่จะไปหาแฟนพี่ไม่ใช่เหรอ แล้วมายุ่งอะไรอีก ปล่อยหนมชั้น หนมชั้นจะไปหาภาคภูมิ ทางที่ดีพี่เลิกมาวุ่นวาย พี่ไม่มีสิทธิ์ในตัวหนมชั้นพี่ไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวายกับหนมชั้นอีกแล้ว”
“จะยังไงก็ช่าง เธอต้องมากับฉันอย่าคิดว่าจะกลับไปหามันได้”
“พี่เป็นบ้าอะไร ปล่อยสิ”
“ปล่อยเธอไปร่านกับมันน่ะเหรอ ไม่มีทาง!”
“ทีพี่ยังเป็นได้เลย คนอื่นทำไม่ได้แต่ตัวเองอย่างทำได้พี่นี่ก็แปลกคนเหมือนกันเนาะ”
“อย่ามาปากดีกับฉัน”
“ปล่อย!” ฉันสะบัดแขนจนหลุดแล้วรีบวิ่งกลับ ขณะเดียวกันภาคภูมิกำลังเดินมาที่รถพอดี
“อย่าคิดว่าจะหนีฉันพ้น” เสียงฝีเท้าหนักๆวิ่งตามฉันมาอย่างไม่ลดละ เอาจริงๆนะในเมื่อจบกันไปแล้ว เขาจะมาวุ่นวายอะไรกับฉันอีกตอนที่อยู่ไนท์คลับเขาบอกว่าเขาจะไ
