“ดื่มหน่อย จิตใจนายจะได้สงบนิ่งกว่าเดิม”
กัปตันเรือหนุ่มได้ยัดแก้วบรั่นดีใส่มือของเรนย์ ที่ทำท่าอิดออดไม่อยากรับไปดื่มสักเท่าไร
“ได้พลุกพล่านกว่าเดิมล่ะไม่ว่า”
เรนย์ย้อนกลับทันควัน แต่กระนั้นก็ยกแก้วบรั่นดีเทพรวดเดียว น้ำสีอำพันที่ช่วยให้ร้อนวูบวาบ ก็ไหลเข้าสู่ลำคอเสียสิ้นไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว จากนั้นก็ยื่นแก้วเปล่าให้กับจอห์นนี่ ก่อนจะเอ่ยขอน้ำสีอำพันเสียงเข้ม
“ขออีกแก้วสิจอห์นนี่”
กัปตันบารอนหัวเราะออกมาเบาๆ กับอากัปกิริยาของเพื่อนรัก ที่กำลังกลายเป็นราชสีห์คลั่งรัก ไม่ต่างจากเด็กหนุ่มที่เพิ่งริรัก
“เมื่อไรจะมานะเนี่ย เราออกไปตามขวัญข้าวดีกว่า”
เรนย์บ่นออกมาอีกครั้ง พร้อมกับกระดกบรั่นดีเข้าปากเสียเกลี้ยงไม่ต่างจากรอบแรก
“ใจเย็นๆ นะครับคุณเรนย์ ให้เวลาสาวๆ ไปปรึกษาหารือกันหน่อยสิครับ”
คราวนี้เป็นน้ำเสียงทุ้มลึกของพ่อบ้านเอ็ดเวิร์ด ที่ได้เอ่ยปลอบผู้เป็นเจ้านายของตนเอง ขณะเด
