บทที่ 10

1419 Words

“ทำไมต้องให้มารับด้วยก็ไม่รู้ รถแท็กซี่ทั้งคันสีเหลือง คันสีส้ม คันสีชมพู มีให้เกร่อทั่วสนามบิน ไม่รู้จักเรียกใช้บริการ อีกทั้งไอ้รถหรูๆ ของสนามบินก็มีคอยรับส่งลูกค้าอยู่แล้ว ก็ไม่รู้จักเรียกให้มาส่งที่บ้านของกัปตัน เดือดร้อนเราต้องมารับถึงที่ ฮึ! เสียดายที่รถเบนซ์ของกัปตันไม่มีมิเตอร์ติดไว้ด้วย ไม่งั้นจะเก็บค่ารถเอาซะให้อ่วมไปเลย” ยิ่งบ่นก็ยิ่งโมโหอาคันตุกะของกัปตันบารอน ที่เธอยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาแม้แต่ครั้งเดียว ซึ่งเธอขบคิดปัญหานี้ยังไม่แตกว่าจะหาตัวเรนย์ เจรามี่ ผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์เดอะ บลู เฮ้าส์ พบได้อย่างไร “เฮ้อ...สนามบินสุวรรณภูมิคนยังกับมด ฝรั่งหัวดำหัวแดงก็มีเต็มไปหมด แล้วเราจะรู้ไหมนี่ว่าคนไหนคือเรนย์ เจรามี่” เรื่องบ่นต้องยกให้กับขวัญข้าว เรื่องบ้าดีเดือด และแกล้งกัปตันน้อยอารอนก็ต้องยกให้กับเธอ ขวัญข้าว พาเรลส์ คนเดิมเช่นเดียวกัน เพราะขณะที่ขับรถไป หญิงสาวก็บ่นไม่ได้ห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD