“กรี๊ดดด!!! คุณเรนย์ช่วยด้วย!”
“ให้มันได้ยังงี้สิ จะปีนหนีไปทำไมล่ะขวัญข้าวเอ๋ย...”
เรนย์ส่ายหน้าเอ่ยสัพยอกยิ้มๆ พร้อมกันนั้นก็รีบยื่นมือไปจับต้นแขนเนียนที่ยื่นมาหาตนเอง ก่อนจะออกแรงดึงให้ร่างบอบบางได้ลอยพ้นมาจากขอบหน้าต่าง
“อย่าบ่นได้ไหมคุณเรนย์”
ขวัญข้าวตวาดแว้ดขณะที่ถูกเรนย์ช่วยดึงออกมาให้พ้นจากขอบหน้าต่าง และด้วยความตกใจกลัวหรืออย่างไรก็ไม่อาจบอกได้ พอเท้าทั้งสองแตะโดนขอบหน้าต่าง หญิงสาวก็ถีบขอบหน้าต่างเต็มแรง ด้วยหวังจะให้ตัวเองนั้นหลุดเข้ามาอยู่ในห้องเร็วขึ้น ทว่าผู้ที่ประคองกอดช่วยชีวิตเธอไว้ ไม่ทันได้ตั้งตัวไม่คิดว่าหญิงสาวจะถีบขอบหน้าต่าง เพื่อให้ตัวเองได้ถาโถมมาข้างหน้า ก็เกิดอาการเซผงะถอยหลัง กอปรกับมีร่างบอบบางทาบทับอยู่ด้านหน้า ก็ทำให้ล้มครืนลงไปนอนหงายหลังอยู่บนพื้นแข็งๆ ที่ทำเอาเจ็บจนจุกไปหมด
“โอ๊ย! ยายแสบ เจ็บชะมัด ทับมาได้ยังไง ตัวหนักยังกับช้าง ทำเอาผมจุกไปหมดแล
