บ้านของไอ้ดินอยู่ในตลาด...เสียที่ไหนกัน!
ออกมานอกตลาดตั้งไกล เข้าป่าเข้าดง บุกหญ้ารกชัฏเข้าไป ถึงจะเห็นว่ามีบ้านครึ่งไม้ครึ่งปูนหลังหนึ่งตั้งตระหง่านอยู่บนที่ดินที่เต็มไปด้วยพืชผักสวนครัวต่างๆ
หยาดฟ้าทิ้งตัวลงจากรถมอเตอร์ไซค์ มองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา
“คุณ...อยู่ที่นี่จริงๆ เหรอคะ”
“ใช่ ทำไมเหรอครับ”
“เอ่อ...ก็ไม่ทำไมหรอกค่ะ”
แค่มันดูเก่าซอมซ่ออย่างกับบ้านร้าง หยากไย่ขึ้นเต็มไปหมด พื้นก็สกปรกเต็มไปด้วยฝุ่นดิน มิหนำซ้ำหน้าต่างบางบานก็ดูเหมือนจะหลุดออกมาให้ได้
เขาอยู่ในที่แบบนี้จริงๆ น่ะหรือ!?
คำถามผุดพรายขึ้นในใจของหยาดฟ้าทันที โดยหารู้ไม่เลยว่าไอ้ดินที่อยู่ข้างหลังนั้นยิ้มกระหยิ่มได้ใจเป็นอย่างมาก
เห็นสภาพบ้านแล้ว คงจะคิดว่าอยู่ไม่ได้ล่ะสินะ ดี! รู้ตัวว่าอยู่ไม่ได้ก็รีบกลับไปเลย ไปไกลๆ เขาได้ยิ่งดี!
แต่ทว่า...
“สงสัยพรุ่งนี้คงจะต้องจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดแล้วมั้ง”
หญิงสาวรำพึงออกมาเข้าหูไอ้ดินเต็มๆ เขาทำเสียงเข้มใส่ทันที
“จะมาเป็นเมียคนจนๆ อย่างผม บอกไว้เลยว่าผมไม่มีปัญญาจ้างแม่บ้านหรอกนะ อยากให้บ้านสะอาดก็ต้องทำเอง”
“งั้นพรุ่งนี้เราช่วยกันทำนะ”
หยาดฟ้าหันมาบอกด้วยสีหน้าเริงรื่น ขณะที่ไอ้ดินหัวเราะหึในลำคอออกมาทีหนึ่ง
“เห็นทีคงจะไม่ได้ ผมต้องออกไปทำงานจับกังแต่เช้า คุณอยู่บ้านว่างๆ ก็ทำหน้าที่แม่บ้านแม่ศรีเรือนไปคนเดียวแล้วกัน”
“ให้ฉันทำคนเดียวเหรอ”
หยาดฟ้าพูดอย่างกับไม่เชื่อหู พอเห็นไอ้ดินพยักหน้า เธอก็มั่นใจว่าสิ่งที่ได้ยินไม่ใช่หูฝาด
“ใช่ ทำคนเดียว ค่อยๆ ทำไปทีละจุด เดี๋ยวก็สะอาดขึ้นมาเอง”
“แล้วทำไมคุณถึงไม่รู้จักทำความสะอาดบ้างล่ะ”
“ผมไปทำงานนอกบ้าน ใช้แรงงานมาทั้งวัน ยังจะต้องกลับมาทำงานบ้านอีกเหรอ เหอะ ไม่ไหวหรอก กลับถึงบ้านก็อยากจะวางหัวบนหมอนอย่างเดียวแล้ว อาบน้ำก็ไม่อยากอาบ”
แกล้งพูดสกปรกๆ ให้หยาดฟ้าได้ขยะแขยง เธอมีสีหน้าปูเลี่ยนขึ้นมาเล็กน้อย ไอ้ดินเห็นแล้วก็ภาวนาขอให้เธอเปลี่ยนใจกลับไปที่บ้านตัวเอง
ทว่าเธอก็กลับสูดหายใจเข้าปอดช้าๆ หลับตาแล้วค่อยๆ พ่นลมหายใจออกมาราวกับกำลังกำหนดจิต
“ทำอะไรของคุณน่ะ”
“มา ฉันพร้อมแล้วค่ะ”
พร้อมอะไร ไอ้ดินงงไปชั่วครู่ จากนั้นถึงได้เข้าใจ
“เปิดบ้านสิคะ จะได้เข้าไปข้างในกัน
ที่แท้ก็เรื่องนี้...
บ้านเขาสกปรกขนาดถึงต้องทำใจก่อนเข้าเลยหรือไง!
ก็น่าขำดี แต่ไอ้ดินก็ไม่ยอมเปิดประตูง่ายๆ ถามอีกฝ่ายอีกครั้ง
“แน่ใจนะว่าคุณอยู่ได้”
“แน่ใจค่ะ ถ้าไม่แน่ใจก็คงไม่ตามมาหรอก”
“แต่ถ้าเข้าบ้านของผมแล้ว คุณจะต้องเป็นเมียของผมจริงๆ นะ รู้ใช่ไหมว่าการเป็น ‘เมีย’ มันเป็นยังไง”
เขาเน้นคำเพื่อกระตุ้นให้หยาดฟ้าได้คิด เหมือนจะได้ผล เธอเม้ม
ริมฝีปากไปเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้าเร็วๆ
“รู้สิ เอ้า เปิดประตูได้แล้วค่ะ อยากเข้าไปเป็นเมียคุณเต็มแก่แล้ว”
ไอ้ดินได้ยินแล้วก็ปวดขมับตุบๆ
ที่เขาพูดมาทั้งหลายทั้งแหล่ ไม่เป็นผลเลยสักนิดสินะ!?
ขณะเดียวกัน หยาดฟ้าก็เชื้อเชิญเขาเป็นการใหญ่
“แล้วนี่มัวรออะไรอยู่ รีบพาฉันเข้าบ้านสิ จะได้ทำอะไรอย่างที่ผัวเมียเขาทำกัน”
เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ!?
ไอ้ดินไม่แน่ใจนัก แต่แวบเดียวก็แน่ใจแล้ว เพราะจู่ๆ หญิงสาวก็ดึงคอเสื้อให้หน้าอกอิ่มล้นทะลักออกมา ไอ้ดินมองจ้องตาไม่กะพริบ ได้สติมา
อีกครั้งก็ตอนที่สาวเจ้าเอ่ยปาก
“มาสิพี่ดิน มาเอากัน ฟ้าพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว”
ดูพูดจาเข้า เรียกแทนตัวด้วยชื่อ แทนเขาว่าพี่ชวนให้เอ็นดูอีก! โอ๊ย! ไอ้ดินจะบ้าตาย!
เห็นทีเขาคงหนีไม่พ้นการถูกยัดเยียดความเป็น ‘ผัว’ ด้วยฝีมือ
หยาดฟ้าแล้วล่ะ