JORDAN POV
Kahit na sobrang sakit at sama ng aking pakiramdam, hindi ko pa rin pwedeng baliwalain ang effort ni Aira para sa akin. Sa loob ng ilang araw na nandito siya, sure ako na stress lang din ang naidulot ko sa kanya. At hinding hindi ko hahayaan na akuhin niya ang lahat ng mga problema.
I forced my eyes to open, knowing that it will probably be the only chance to talk to her.
"A... Aira..." mahinang sabi ko.
"Oh my gosh! Kamusta ka na, Jordan?"
I could barely see her right now. Sumasakit pa talaga ang mga mata ko sa mga sandaling ito. Hindi ko alam kung paano ko ipagpapatuloy ang pag sasalita ko, I guess I could only say a few words and I am weak again.
She held my hand and suddenly put it on her cheeks, gusto ko siyang tumigil sa kanyang pag iyak lalo na kung ako ang dahilan nito.
"Sir, hindi mo kailangan na pahirapan pa ang iyong sarili. Ako na ang bahala sayo, ang mahalaga ngayon dito ay mag pahinga ka ng maigi kasi medyo marami ang sugat mo. I am truly sorry for what happaned. Kasalanan ko ito, kung di lang sana ako naging malandi ay wala ka sa ganitong sitwasyon."
Naka titig at naka tulala lang ako sa kanya sa mga sandaling ito.
"Teka lang sir? Nagugutom ka ba? Hintayin mo ako dito sa loob ha? Bibili lang ako ng maka kain nating dalawa." pag papaalam niya pa sa akin sabay alis.
Ipinikit ko ang mga mata ko hanggang sa makalipas ang ilang minuto o oras ay mayroon na namang pumasok sa loob. Alam kong wala itong iba kung di si Aira. I tried opening my eyes again at this time, sobrang saya ko lang din na malinaw na siya sa aking paningin.
Sobrang ganda niya ngayon, mas lalong lumakas ang kanyang dating. Mas lalo akong nagagandahan sa kanya. At higit sa lahat, masayang masaya ako na nakita ko ulit ang kanyang napaka gandang mukha makalipas ang ilang araw. Ang dami kong mga gustong itanong sa kanya ngayon pero I am going to save it for later o sa ibang mga pagkakataon kapag nanumbalik na talaga ang lakas ko.
But for the meantime, tititig lang ako sa kanya hangga't gusto ko.
"Sir, medyo namamaga pa ang nguso ninyo kaya din kay nahihirapan na mag salita. Pero sana ay wag niyo rin masyadong i stress ang sarili ninyo kasi may gamot pong binibigay sa inyo ang doctor. For the mean time, lugaw lang po muna ang pwede kong ipakain sa inyo. Hindi kasi kayo allowed kumain ng mga matitigas na pagkain. By the way, mag li limang araw na po kayong nandito sa hospital ngayon at ilang araw na rin tayong parehas na absent."
Limang araw? That is so f*****g long! Limang araw akong absent sa trabaho ko at limang araw din akong naka ratay dito at nag bibigay ng perwisyo kay Aira. How can I explain what happened to everyone in the office kung ilang araw na akong wala? May mga importanteng mga meetings pa naman ako na kailangan kong daluhan but I can't do it now that I am lying on this bed at wala pang kalakas lakas!
Hindi na ito pwede, masyado na akong burden para kay Aira kaya kailangan kong magpa lakas upang maka pasok ako sa trabaho. On top of that, kailangan kong maka hanap ng lawyer upang maturuan ko ng leksyon ang gagong lalaki na yun na naging dahilan kung bakit ako nasa ganitong kalagayan.
Sobra niya kaming na perwisyon ni Aira at titiyakin ko sa kanysa na maipa kukulong ko siya. Since may medical record na ako at tetestigo si Aira, magiging sapat na ang mga ebidensya na ito for him to be convicted.
-----------------------------------
-----------------------------------
PETER POV
Ngayong araw, nandito ako ngayon sa apartment ni Leah at nag papunta siya ng doctor upang gamutin ang mga sugat ko sa mukha at sa ulo. Hindi ako maka paniwala na sa isang suntok lang ng gagong lalaking yon ay mahihimatay ako kaagad. O baka talagang napuruhan lang din ako sa pag hampas ni Aira kaya ganun na lang din kabilis ako himatayin. And I lied to Leah at sinabi ko lang na mayroon akong naka initan na isang driver sa daan at nag sapakan kami. Nagkaroon ng riot and as a result at dinala ako sa hospital. Hindi niya kasi pwedeng malaman na
I have never been punched for quite some time, at yung ganung kalakas na suntok, it was probably the worst one that I took from someone. And I will never let them get away with them. Gaganti ako kay Jordan at hindi ako titigil hangga't walang nangyayari sa aming dalawa ni Aira. Kahit na di na siya virgin, gusto ko pa rin siyang tikman. Kahit na isang gabi lang, tapos nito ay hindi na ako magpapa ramdam pa sa kanya.
Hihintayin ko lang na gumaling ang mga sugat ko at pagkatapos nito ay susugod ako muli sa apartment niya.
"Ouch, ang sakit!" pag rereklamo ko sa doctor nang may nilagay siyang kung ano sa sugat ko sa aking ulo. "Dadahan dahan lang please!" paninigaw ko pa. Wala akong pakialam kahit na babae pa ang doctor na gumagamot ng sugat ko. Masakit yung ginawa niyang yun.
"Sorry Peter, dadahan dahanin ko lang," pag papaumanhin pa ng doctor.
"Doc, hayaan mo siya, ganyan ang napapala ng lalaking mahilig mag hamon ng gulo!" pang iinis sa akin ni Leah.
Ngayon na mainit ang ulo ko ay hindi ko palalampasin ang kahit na isang pang sesermon niya sa akin.
"Ah talaga ba ha? Ganyan ba ang sasabihin mo sa lalaking sinundo ka sa office mo?"
"Are you sure about that? Talaga bang ako ang pinuntahan mo? Kasi ang strange naman kung pumunta ka sa office without reading my message and without answering my calls. Nakakapag taka lang ang sinasabi mo sa akin!"
I looked at her and I wanted to f*****g slapped her face. Hindi ko gusto na pinapahiya niya ako ng ganito sa harapan ng doctor!