Four days has passed bago ako nakauwi dito sa Pilipinas. Si Papa na muna ang bahalang magpalakad sa kumpaniya namin sa Australia. Siya na rin ang nagdesisyon na doon muna siya dahil hindi din daw siya matahimik kung mananatili siya sa San Francisco. Naiintindihan ko siya. Napakalaki ang epekto ng pagkawala ni Daddy sa kanya. May mga iniwan naman siyang magmamanage ng mga kumpaniya namin sa US habang wala siya roon.
Aminado ako na mula pa nung lumulan ako sa eroplano sa Australia hanggang sa makarating ako dito sa Pilipinas ay hindi na maalis-alis ang kaba dito sa dibdib ko. Exicited akong muling makita ang mga taong hindi ko nakasama sa loob ng apat na taon lalo na si Zeke. Papa and Jay told me that he has changed. Hindi na nakapagtataka yun. The pain he has to go through after our break
