เป็นเวลาค่ำแล้วมนพัทธ์ขับรถยนต์คันหรูวนเข้าจอดที่ลานหน้าบ้านวิชญ์วิศิษฐ์อย่างเหนื่อยอ่อนวันนี้ธนาและภารดีไปงานเลี้ยงแทนธีภพ หล่อนจึงไม่ได้รายงานใครก่อนเรื่องที่จะกลับบ้านผิดเวลา มีสายเรียกเข้าจากธีภพหนึ่งครั้งแต่หล่อนไม่ได้รับและไม่ได้โทรกลับเพราะตอนอยู่ที่โรงพยาบาลวุ่นวายพอสมควร
ยังดีที่ผลตรวจร่างกายของป้าไม่ได้หนักหนาอะไร นับว่าเป็นเรื่องที่ผ่อนคลายใจได้ในระดับหนึ่ง
แต่ยังมีหนึ่งเรื่องที่ยังกังวลใจเล็กน้อยว่าจะเริ่มต้นพูดกับเขาอย่างไร เกี่ยวกับการตัดสินใจอย่างเด็ดขาดของหล่อน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะกระจกหน้ารถทำให้หล่อนสะดุ้ง มนพัทธ์หันไปเห็นธีภพยืนอยู่ข้างกระจกรถก็นิ่วหน้า เขาถอยออกไปเมื่อหล่อนเปิดประตูรถเดินลงไปยืนข้างๆเขา
นักกายภาพบำบัดยืนอยู่ไม่ห่างกันนัก เดาว่าเขาคงมาฝึกเดินที่หน้าบ้านตามคอร์สที่แพทย์แนะนำ แม้ร่างกายเขาจะหายเร็วกว่าที่กำหนดเอาไว้
“มาคุยกันหน่อย” เขาพยักหน้าให
