“จริงๆ นี่คุณธีร์แอบเจ้าคิดเจ้าแค้นจนน่ากลัวนะคะ ตอนนี้มนชักนึกสงสารคุณจิดาแทนเสียแล้ว” มนพัทธ์เดินตามมา เผื่อว่าเขาเจ็บขาจะได้ช่วยประคองให้เขาเดินถนัด เพราะยังห่วงว่าเขาจะเจ็บขาอีก
“จะกลัวทำไม เรื่องที่เธอหักหลังฉันยอมเชื่อพ่อมาแต่งงานกับฉันเราชดใช้กันหายหมดแล้วไม่มีอะไรติดค้าง ถ้าไม่ได้ทำอะไรให้ฉันไม่พอใจอีกก็ไม่เห็นต้องกลัว ยกเว้นว่าถ้าเธอทำให้ชีวิตราบเรียบของฉันมีปัญหาเหมือนที่จิดาทำอีกครั้งหนึ่ง ฉันก็จะเป็นคนที่น่ากลัวมากๆ สำหรับเธอ”เขาหันกลับมามองหล่อนแล้วบอก
มนพัทธ์ย่นจมูกใส่เขา ตอนนี้หล่อนกับเขาเหมือนเพื่อนที่สนิทกันมากพอที่จะถามและทำปฏิกิริยาแบบนี้ใส่กันได้ หล่อนตอบคำพูดของเขาด้วยความรู้สึกจากหัวใจ
“เราจะหย่ากันอยู่แล้ว อีกหน่อยก็แยกคนละทาง ไม่มีเวลามาทำลายชีวิตส่วนตัวคุณธีร์หรอกค่ะ”
“ก็ดี รู้ว่าฉันอันตราย ก็ต้องอยู่ห่างๆ จริงไหม”
“ค่ะ พ่อคนเลือดเย็น ช่วยไปคุยกับกิ๊กเก่าด้ว
