หลายวันต่อมา...
นัตตี้บอกว่าแทนไทกลับไปนอนที่บ้าน เธอบอกว่าถ้าฉันอยากเจอเขาก็ให้ไปนอนที่บ้านของเธอได้ แต่ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นล่ะ
ฉันว่า...ฉันจัดการความรู้สึกของตัวเองจะดีกว่า อย่างเช่นกันนั่งกอดเข่าอยู่บนโซฟาแบบนี้ มีแวบหนึ่งตอนที่ฉันสบตากับแทนไท ฉันรู้สึกว่าเขาเองก็ชอบฉัน แต่มันก็คงเป็นแค่แวบเดียวเท่านั้น ตอนฉันอกหักจากควินตัน ฉันเสียใจมากแต่มันเป็นความเสียใจของการถูกทรยศหันหลัง ฉันเกลียดเขา แต่ว่าตอนนี้ความเสียใจมันต่างกันมาก ฉันรู้สึกน้อยใจและไม่เข้าใจ เหมือนกับว่าฉันเป็นผู้ถูกเลือกให้ผิดหวัง ให้ถูกทิ้งประมาณนั้น
“อึก...” ฉันส่งข้อความไปหาเขาด้วย แล้วก็พยายามอัปสตอรี่เยอะ ๆ ให้เขาสนใจทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ติดตามไอจีของฉัน แต่ฉันตั้งสาธารณะไว้ ก็ได้แต่เลื่อนดูว่าเขาได้เข้ามาส่องหรือเปล่า
ว่าแต่...ทำไมเขาต้องมาส่องด้วยล่ะ
เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่
ฉันเกลียดความรู้สึกถูกทิ้งที่สุด ทำ
