ราล์ฟอมยิ้มกริ่ม ไม่ได้นึกโกรธที่มธุรินเอ่ยออกมาเช่นนั้น เพราะตัวเขาเองก็คิดเสมอว่าในยุคปัจจุบัน เป็นยุคที่ผู้ชายและผู้หญิงมีสิทธิที่เท่าเทียมกันในทุกๆ ด้าน
“อืม...ผมเห็นด้วยนะยายตัวตุ่น เพราะฉะนั้นคืนนี้คุณต้องมอบความสุขให้กับผม ให้เท่าทัดเทียมกันเหมือนเช่นที่ผมได้มอบความสุขให้กับคุณ”
ราล์ฟกระซิบบอกแนบชิดกับใบหูเล็ก พอเห็นใบหน้างามลออแดงซ่านลงไปถึงลำคอระหง และลับหายไปในปทุมอิ่มอะร้าอร่าม ก็นึกชอบใจยิ่งนัก อยากร่นเวลาที่เหลือและบอกให้มารดาทำพิธีแต่งงานให้เสร็จไวๆ เพื่อเขาจะได้เข้าห้องหอเผด็จศึกเจ้าสาวแสนสวยสักที
“พูดกันคนละเรื่องแล้วนะคุณราล์ฟ”
มธุรินกระทุ้งศอกใส่สามี พร้อมกับเค้นเสียงต่อว่าลอดไรฟัน ดวงตากลมโตคู่สวยถลึงมองตาเขียวปั้ดเป็นการห้ามไม่ให้สามีได้เอ่ยพูดออกมาอีก เพราะแต่ละคำที่หลุดออกมาจากปากร้อนผะผ่าวนั้น มีแต่เรื่องเกี่ยวกับบนเตียงทั้งสิ้น
“ใครบอกคนละเรื่องล่ะ ที่ผมกำลั
