หลีเซียวหยวนหลังจากตรวจเอกสารในหน่วยองค์รักษ์เสื้อแพรเสร็จ บ่ายแล้วตั้งใจจะออกไปทานมื้อเที่ยงที่โรงน้ำชา ทว่าเมื่อเดินออกมาสักพัก ด้วยความรู้สึกฉับไวมากกว่าผู้อื่น คิ้วเรียวจิ้งจอกของเขาขมวดพินิจผู้คนตรงหน้าแล้วเอ่ยถามจางเคอ
“คนพวกนี้...เป็นใคร”
สิ่งที่น่ากังวลคือสายลับจากแคว้นอื่นที่แฝงตัวเข้ามา แม้ไม่ได้มาสืบข่าวกระนั้นก็อาจจะเกิดความวุ่นวายได้ แต่ว่า...ส่งคนมามากมายขนาดนี้ แล้วยังโจ่งแจ้งไม่มีการหลบหลีก พวกเขาดูถูกข้าหรืออย่างไร
จางเคอที่ออกไปสอบถามแค่เพียงอึกใจก็กลับมารายงาน เห็นสีหน้าของหลีเซียวหยวนอึมครึมก็ลังเลที่จะกล่าว
สีหน้าของเขาดูลำบากใจ หลีเซียวหยวนขมวดคิ้วอีกขั้น
กล่าวเสียงขรึม “มีอะไร เหตุใดไม่รายงาน”
“เอ่อ...นายท่านสังเกตดูดีสิขอรับ คนเหล่านั้นก็คือทาสที่คุณหนูหวังไถ่ตัวเมื่อเช้า”
หลีเซียวหยวนหันกลับไปมองอีกครั้ง ไม่ผิด นี่คือกลุ่มทาสกลุ่มนั้น เสียงพูดคุยของสตร
