"สัมผัสไปถึงไหนต่อไหน จะมาทิ้งกันง่ายๆ ไม่ได้หรอกนะคะ"
เธอจีบปากจีบคอพูดขึ้นใหม่ มือบางสัมผัสใบหน้าของเขาเพื่อให้หันไปหา เขาจึงจำต้องหันมองอย่างว่าง่าย และปัดมือขาวๆ นั่นให้ออกห่างจากกาย
"ทีเมื่อกี้ ไม่เห็นผลักออกแบบนี้เลยค่ะ"
"เลิกพูดสักทีได้ปะ"
อยากจะบ้าตาย คิดเอาเถอะ แค่นี้ภาพความจำในหัว มันมีแต่ภาพอกขาวๆ ของยัยนั่น อยากจะลบมันออกจากความทรงจำ แต่ความรู้สึกบางอย่างมันกลับทรยศกัน พอนึกถึงภาพนั้นทีไร มือมันก็อยากบีบอยากเคล้น เพราะแบบนั้นเขาจึงต้องรีบไล่เธอไปไกลๆ ก่อนที่สติของเขาจะหลุดไปไกลซะเอง
"รีบลงไปเลยนะ"
ไม่ว่าเปล่า เขาเอื้อมมือไปปลดสายรัดนิรภัยออกให้ ไม่รู้ตัวสักนิด ว่าคิดผิดไปไหม พอขยับเข้าไปใกล้ กลิ่นหอมๆ จากเรือนกายนั่น มันก็เข้ากวนจิตใจเขาอีกจนได้
"พี่หนึ่งอย่าใจร้ายนักเลยค่ะ เราคบกันนะ"
เธออ้อนเสียงหวาน ยามที่เห็นใบหน้าเขาอยู่ใกล้ๆ หัวใจดวงน้อยก็เต้นไม่เป็นส่ำ รบเร้
