คนที่ยกมือถือค้างยิ้มกว้าง รู้สึกดีแค่ไหน เมื่อจู่ๆ เสียงทางปลายสายก็ขาดหาย หลังจากที่หลุดเสียงอึกอักของคนที่ทำท่าจะอธิบาย อาการแบบนี้ คือเธอมีหวังแล้วใช่ไหม กวิตายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ถึงแม้ปลายสายจะอ้างว่า เขามีธุระสำคัญมากกว่านั้น เขาจำต้องวางสาย แล้วเรื่องยัยสอง เอาไว้ไปคุยที่บ้าน ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังจะคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ดี
"นี่... ยิ้มแบบนี้ คือที่ฉันพยายามจับคู่ให้ สมหวังใช่ไหม?"
คนพูดเอียงหน้าเข้าหา ถึงศิริลักษณ์จะไม่ใช่นักรัก อย่างเพื่อนอีกคนที่ชื่อปรารถนา แต่พอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนที่อยู่เบื้องหน้า เธอก็พอจะเดาเองได้ว่า เพื่อนรักกำลังมีความสุขชัดๆ
"พี่เธอปากแข็งมากๆ เลยยัยสอง แต่ฉันว่า... ฉันรักเขามากอ่ะ"
กวิตายิ้มกว้าง ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะหัวใจเต้นแรงอย่างวันนี้ มันโครตรู้สึกดี มันสมกับที่เธอพยายามมา พี่หนึ่งของยัยสองน่ารัก และเธอก็หวังว่า เธอและเขาจะเป็นคู่รักที่โครตน่าอิจฉา
