"ขอโทษนะคะ แต่คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งว่าที่สามีของฉันกันคะ" ประโยคนั้นของอรรัมภาเรียกสายตาพึงพอใจของทั้งวรินทรแและบอสตันได้เป็นอย่างดี
นี่แหละ สะใภ้ใหญ่คาร์เทียร์ !
"แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉันแบบนี้" อดัมปู่ของบอสตันเอ่ยถามอย่างไม่พอใจ
"สิทธิ์ของว่าที่สะใภ้คาร์เทียร์ไงคะ" อรรัมภายักไหล่แล้วพูดด้วยท่าทียียวน
"หึ มั่นใจแค่ไหนว่าจะได้เป็น"
"ก็ไม่ได้มั่นใจอะไรมากหรอกค่ะ แค่พี่บอสบอกมิ้มทุกวันเลย ใช่ไหมคะ" อรรัมภาทำหน้าคล้ายว่าตัวเองไม่ได้มั่นใจมากขนาดนั้น ทว่าก็หันไปถามบอสตันที่ยืนมองอยู่พร้อมกับเอียงคอฉีกยิ้มหวานใส่จนคนตัวสูงต้องยกยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยตอบเสียงหวาน
"ใช่ค่ะ"
เมื่อได้รับคำตอบที่พอใจอรรัมภาก็หันกลับมามองคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าตัวเองแล้วยิ้มให้อย่างคนที่เหนือกว่า อดัมมองภาพนั้นอย่างไม่พอใจ มือเหี่ยวย่นยกขึ้นมาชี้ไปที่หลานชายคนโตด้วยอาการสั่นเทา
"ไม่น่าเชื่อว่าแกจะตาต่ำถึงขั้น
