บท5กระชับมิตรหมูป่า
1603 Words
“พ่อบ้านใจกล้าแม่มึงสิ”
คนที่กำลังถูพื้นอยู่ต้องหันไปด่ากราดน้องชายฝาแฝดของตัวเองอีกครั้งเมื่อได้ฟังประโยคไร้สาระแบบนั้น
“แม่กูก็คนเดียวกับมึงนั่นแหละไอ้ทัพ”
น้ำเสียงยียวนกวนอวัยวะเบื้องล่างทำเอาคนอารมณ์ร้อนอย่างนำทัพขว้างถังที่ใช้บรรจุน้ำข้างกายใส่น้องชายไปเต็มแรง
“ไปไกลๆ ตีนกูเลยมึง”
ขุนพลเดินยกยิ้มกว้างอย่างชอบใจที่ได้แกล้งกวนประสาทพี่ชาย ก่อนมาทรุดนั่งข้างๆ สาวสวยที่หน้าระเบียงบ้าน
“มึงเหมาะกับงานนี้ดีนะไอ้ทัพ”
“เลิกพล่ามได้แล้ว กูรำคาญ”
นำทัพใช้เวลาไม่นานก็ถูพื้นจนเสร็จเรียบร้อย เขาหันสายตามองสองหนุ่มสาวที่นั่งคุยและหัวเราะกันอย่างสนิทสนม
“หายดีแล้วเหรอ แต่แผลถลอกเต็มเลยนะ”
ขุนพลยกแขนเล็กขึ้นมาสำรวจร่องรอย ก่อนจะใช้มือลูบเรือนผมสวยของสาวเจ้าตรงหน้าที่เขาเอ็นดูเสมือนน้องสาวคนหนึ่งเพื่อปลอบโยนเธอด้วยความอ่อนโยน
“เชวาบอกว่าพ่อเลี้ยงขุนพลอุ้มทิชามาส่งที่ห้อง ต้องขอบคุณมากนะคะ”
“เล็กน้อยๆ ไว้เราอยู่ด้วยกันเรียกพี่ขุนนะทิชา พี่อยากมีน้องหน้าตาน่ารักแบบนี้มานานแล้ว เห็นเราก็อดเอ็นดูไม่ได้”
“น้องหรือเมียเอาดีๆ ไอ้ขุน”
“อยากรู้หรือเสือกวะไอ้ทัพ”
คำตอบกลับของน้องชายฝาแฝดทำเอาทิชากั้นขำไม่ไหวจนต้องหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดปากหลังสัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ชา
“หัวเราะฉันอยากตายหรือไง”
“กล้าดียังไงมาขู่น้องกู ไม่ต้องกลัวนะทิชาพี่จะปกป้องเราเอง”
“เอาตัวมึงให้รอดก่อนเถอะ”
ขุนพลยกยิ้มมุมปากขึ้นมาหลังเห็นอาการโกรธกร้าวของพี่ชาย เขาหันใบหน้าหล่อมาหาคนตัวเล็กที่นั่งนิ่งอยู่ข้างๆ
“งั้นพี่ไปก่อนนะทิชา ว่างวันไหนจะพาเราไปเที่ยวที่คาเฟ่”
“ขอบคุณค่ะ ทิชาจะรอนะคะ”
ทิชาส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่มที่แสนจะใจดีเมื่อเห็นเขาเดินออกไป แต่ทว่าต้องสะดุ้งตกใจกับสายตาคมกริบของพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่ชาที่จ้องเขม็งมา
“นั่งส่งยิ้มหวานให้ผู้ชายไม่หยุดแบบนี้ก็คงจะหายดีแล้วใช่ไหม”
“คะ?”
“ถ้าหายดีแล้วก็กลับไปทำงานของเธอต่อ ดูแลพวกหมูป่าในคอก”
นำทัพแสยะยิ้มขึ้นโดยทันทีหลังได้เห็นใบหน้าสวยซีดเผือด ตอนแรกเขาเกือบจะสงสารเธอแล้วที่โดนหมูป่าทำร้ายจนเจ็บตัวแบบนั้น แต่วันนี้สาวเจ้ามาทำให้หงุดหงิดในใจไม่หยุด
“พ่อเลี้ยงให้ทิชาไปเก็บใบชาแทนได้ไหมคะ”
“ไปเก็บใบชาเธอก็ต้องไปเจอจันทร์งาม แล้วก็ต้องทะเลาะกันอีก”
“หมูป่าของพ่อเลี้ยงน่ากลัวจะตาย”
“ไปลองส่งยิ้มหวานให้ไอ้ขุนมันดูสิเผื่อมันจะมาช่วยเธอ”
น้ำเสียงประชดประชันของคนตรงหน้าทำเอาทิชามองค้อนกลับไป หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นอย่างข่มอารมณ์
“ไว้ทิชาจะนำไปใช้นะคะ”
รอยยิ้มร้ายของชายหนุ่มต้องหุบลงแทบไม่ทัน พร้อมด้วยแววตาคู่คมที่วาวโรจน์ขึ้นมาเมื่อเห็นร่างบอบบางท้าทายตนแบบนั้น
“เก่งเหลือเกินนะเรื่องออเซาะผู้ชาย มาไม่กี่วันคนงานในไร่ก็ต่างพูดถึงเธอไม่หยุด”
“ทิชาไม่ได้ออเซาะผู้ชายสักหน่อย”
“แล้วไอ้การที่เธอนั่งส่งยิ้มหวานมันเรียกว่าอะไร”
“เรียกว่าผูกมิตรค่ะ พ่อเลี้ยงลองเอาไปทำดูบ้างนะคะ”
“กล้าดียังไงมาย้อนฉัน!’
คนตัวเล็กลุกขึ้นยืนประจันหน้าอย่างไม่เกรงกลัวเช่นกันเมื่อเห็นชายหนุ่มเดินดุ่มๆ เข้ามาหาด้วยความไม่สบอารมณ์
“ตรงไหนเรียกย้อนเหรอคะ ทิชาก็แค่พูดแนะนำ”
นำทัพกัดฟันกรอดมองคนที่ดื้อตาใสเขม็ง คงมีแต่สาวเจ้าตรงหน้าที่กล้ามายอกย้อนและพูดเถียงเขาไม่หยุดอย่างไม่เกรงกลัวเลยสักนิด
“อวดเก่ง อยากรู้เหมือนกันว่าตอนเธอไปอาบน้ำให้พวกหมูป่าในคอกจะกล้าอวดเก่งแบบนี้ไหม”
ทิชารีบส่ายหน้าไปมารัวเร็วด้วยความหวาดหวั่นเมื่อได้ยินประโยคนั้น ลำพังให้เธอไปให้อาหารเหล่าบรรดาหมูป่าก็ไม่รอดอยู่แล้ว ขืนไปจับพวกมันอาบน้ำอีกคงต้องตายแน่ๆ
“เย็นนี้ถ้าหมูป่าของฉันตัวไม่สะอาด เธอโดนดีแน่”
“ทำไมใจร้ายขนาดนี้คะ”
“ฉันไม่เคยบอกว่าตัวเองใจดี”
มือเล็กกำหมัดแน่นอย่างโกรธเคือง เธอกระแทกเท้าเดินลงไปจากบ้านใหญ่เพื่อมุ่งหน้าไปคอกหมูป่าผ่านเสียงหัวเราะสะใจที่ดังแว่วตามหลังมา
“อย่าให้ถึงคราวของเธอนะ โดนดีแน่!”
ทิชายืนลอบถอนหายใจอยู่นอกคอกหมูป่าด้วยความหวาดกลัว พร้อมร่างเล็กของเด็กสาวอย่างเชวาที่มายืนส่งกำลังใจให้
“พี่ทิชาไหวไหมคะ”
“พี่กลัวจังเลยเชวา”
“ปกติพวกหมูป่าไม่เคยต้องอาบน้ำค่ะ วันนี้ไม่รู้ทำไมพ่อเลี้ยงให้อาบน้ำด้วย”
ยิ่งได้ฟังคำพูดของเด็กสาวยิ่งเพิ่มความโกรธเคืองในใจมากเหลือเกิน ดูก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงหนุ่มจงใจที่จะกลั่นแกล้งเธอ
อีตาพ่อเลี้ยงใจมาร!
“ไม่ต้องกลัวนะคะเดี๋ยวเชวาช่วย”
ทิชาหันไปส่งรอยยิ้มหวานอย่างเป็นมิตรให้กับคนข้างกาย เธอแทบจะกั้นน้ำตาของความซึ้งใจไว้ไม่อยู่
ขาเรียวค่อยๆ ก้าวเข้าไปในคอกหมูป่าหลายสิบตัวที่นอนอยู่ ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นเจ้าเวียงหล้าหมูป่าตัวใหญ่ที่เคยวิ่งไล่ลุกขึ้นเดินมาหา
สัตว์สี่เท้าตัวสีดำเดินเข้ามาใกล้ พร้อมหมอบลงแทบเท้าของหญิงสาว ทำเอาคนตัวเล็กถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งอก
“สงสัยมันมาขอโทษพี่ทิชาแน่เลยค่ะ”
“เวียงหล้า”
หมูป่าตัวใหญ่เงยหน้าส่งเสียงร้องออกมาตอบรับ ก่อนจะนอนกลิ้งตัวไปมาอย่างเป็นมิตรล้วนเรียกรอยยิ้มจากสองสาวได้ไม่ใช่น้อย
“ฉันจะหายโกรธเวียงหล้า ถ้าวันนี้ไม่ดื้อยอมให้อาบน้ำดีๆ” ทิชารีบเดินไปลากสายยางเส้นยาวออกมา ก่อนจะบรรจงอาบน้ำให้เจ้าเวียงหล้า โดยมีลูกมืออย่างเชวาเข้ามาช่วยอีกแรง
“เชวาอยู่ที่นี่มานานแล้วเหรอ”
“ค่ะพี่ทิชา แม่เชวาเล่าให้ฟังเมื่อก่อนครอบครัวของเราอยู่บนดอย แต่ได้รับการช่วยจากพ่อเลี้ยงนำทัพค่ะ”
“ยังไงเหรอ”
“คนงานในไร่หลายคนเป็นพวกชาวกะเหรี่ยงอยู่บนภูเขาโน้น การเป็นอยู่ไม่ได้สบายอะไรแบบนี้หรอกค่ะ มีบางคนลงไปทำงานในเมืองก็ถูกพวกเจ้านายมันโกงเอาเงินไปจนหมด”
“แย่จังเลยนะ”
หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะเห็นใจเมื่อได้ฟังกับการกระทำแบบนั้น แต่เด็กสาวตรงหน้าโบกมือเชิงปฏิเสธเพราะเรื่องมันผ่านมานานแล้ว
“แต่พอพ่อเลี้ยงนำทัพรู้เรื่องเข้าก็มาช่วยเหลือค่ะ เงินที่โดนโกงไปท่านก็ช่วยจ่ายคืนให้พวกเราแถมยังชวนมาทำงานในไร่อีก”
“ไม่คิดเลยนะว่าอีตานั่นจะเป็นคนดีกับเขา”
“ถึงพ่อเลี้ยงจะปากร้าย แต่ท่านใจดีมากเลยนะคะ ไม่เคยคิดที่จะโกงพวกคนงานในไร่เลย”
นานหลายชั่วโมงกับการอาบน้ำทำความสะอาดให้กับเหล่าบรรดาหมูป่าในคอก ทิชานั่งคุยกับเด็กสาวชาวกะเหรี่ยงด้วยความสนิทสนม เชวาเป็นเด็กน่ารัก ช่างพูดและอัธยาศัยดีมาก
“พอเป็นลูกหมูตัวน้อยน่ารักมากเลยนะ”
ร่างบอบบางอุ้มลูกหมูป่าที่เพิ่งคลอดออกมาเล่นอย่างหยอกล้อ ความน่ารักของมันทำเอาหญิงสาวไม่อยากให้สัตว์ตรงหน้าโตแล้วน่ากลัวแบบเจ้าเวียงหล้าเลย
“เสร็จหรือยัง”
ดวงตาคู่สวยตวัดตามองเจ้าของเสียง เธอลุกขึ้นยืนแล้วสาวเท้าเข้าไปหาเจ้าของไร่ชาพร้อมลูกหมูป่าในมือ
“สะอาดทุกตัวแล้วค่ะ”
นำทัพชะเง้อหน้าเข้าไปดูในคอกที่มีเหล่าบรรดาหมูป่านอนเล่นอยู่ ขนสีดำหยาบปราศจากดินและโคลนทำเอาชายหนุ่มพยักหน้าตอบอย่างพึงพอใจ
“เธอเอาลูกมันมาอุ้มแบบนั้นไม่กลัวแม่มันหวงลูกหรือไง” มือหนาชี้ไปยังลูกหมูป่าเพิ่งคลอดที่คนตัวเล็กอุ้มอยู่ในมือ เขาอดแปลกใจไม่ใช่น้อยเมื่อเห็นสาวเจ้าปรับตัวได้ไวขนาดนั้น
“ทิชากับเหล่าหมูป่าเรากระชับมิตรกันแล้วค่ะ”
“เชวา”
“ค่ะพ่อเลี้ยง”
“ทำไมยังไม่ไปช่วยคนงานเก็บชาในไร่อีก”
เด็กสาววิ่งออกมาจากคอกเมื่อได้ยินเจ้านายถาม เธอหน้าซีดเผือดขึ้นหลังโดนดุแบบนั้นจนทิชาต้องรีบแก้ต่างให้น้องสาวคนสนิท
“เชวามาช่วยทิชาอาบน้ำให้พวกหมูป่า พ่อเลี้ยงอย่าดุเลยนะคะ”
“พ่อเลี้ยงคงดุที่เชวาทำงานเสร็จแล้ว แต่ยังมานั่งเล่นกับพี่ทิชาค่ะ”
คำพูดตอบกลับทำเอาหญิงสาวต้องขมวดคิ้ว ก่อนจะหันมองร่างสูงที่ยืนถลึงตาดุใส่ให้เด็กสาวให้เงียบปากและรีบออกไปจากบริเวณนี้
“ก็พ่อเลี้ยงเป็นคนใช้ให้เชวามาช่วยอาบน้ำ”
“...”
“แถมยังกำชับให้ช่วยดูแลความปลอดภัยของพี่ทิชาเพราะกลัวเจ้าเวียงหล้าจะมาทำร้ายอีกด้วยนะคะ”
“ปากมากไปแล้วเชวา!”
.
.
.
- Writer
