สามวันผ่านไป
ชาลิตและลลิสาก็ใช้ชีวิตตามปกติ โดยไม่ได้แสดงท่าทีให้ใครได้จับผิดพวกเขา ถึงแม้ว่าตลอดสามวันมานี้โยธกาจะทำตัวเข้าหาชาลิตแค่ไหนก็ตาม ชาลิตก็ยังคงแสดงท่าทีนิ่งๆไม่ได้ให้ความสนใจกับโยธกาแบบเมื่อก่อน แต่มันก็ทำให้ลลิสาแอบหวงๆเขาอยู่บ้าง ต่างจากชาลิตที่ต้องเป็นฝ่ายมานั่งหวงลลิสากับพ่อของเขาแทน เพราะตั้งแต่เขาส่งสาวๆพริตตี้ของพ่อกลับฝั่งไป พ่อของเขาก็เข้าหาลลิสาจนเขาละสายตาไปไหนไม่ได้ เพราะกลัวพ่อเขาจะจับลลิสารวบหัวรวบหางไปซะก่อน
“น้ามล ช่วยเอาพ่อออกไปห่างๆเมียผมหน่อยได้ไหม ดูสิ พ่อผมตัวติดน้ำผึ้งมาหลายวันแล้วนะ” ชาลิตพูดบอกน้าสาวของตัวเองไปอย่างทนไม่ไหวแล้ว ที่ต้องมาคอยกันท่าพ่อของเขาในทุกๆวัน
“น้าจะช่วยอะไรได้ล่ะ ก็เราไปเอาสาวๆของพ่อเรากลับฝั่งไปทำไมล่ะ เขาอุตส่าห์เอาสาวตามมาด้วยแล้ว เราก็ไปขัดเขาเองนิ” พิชามลพูดบอกหลานชายไป เพราะถ้าชาลิตไม่แกล้งพ่อของตัวเองอย่างนั้น ก็ไม่โดนอนุ
