ตอนที่ 2
1001 Words
“เป็นอะไรเหรอพีช ทำไมไม่กินข้าวอ่ะ”
พี่รุ้งถามหันหน้ามองพี่เมฆที่ทำหน้าเหมือนจะถามผมเหมือนกัน นั่นทำให้ผมยิ้มน้ำตาคลอ พนมมือไหว้พี่สาวและพี่เขย อย่างซาบซึ้งใจ
“ผมขอบคุณพี่รุ้งกับพี่เมฆอีกครั้งนะครับที่ดีกับผมขนาดนี้ ถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยพวกพี่ได้ พี่บอกผมมาได้เลยนะครับ ผมทำได้ทุกอย่าง งานหนักงานเบาผมไม่เกี่ยงทั้งนั้น”
“เออ... กินข้าวก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน งานน่ะพี่มีให้ช่วยแน่ หน่วยก้านดีอย่างเรา ไม่ต้องห่วงหรอก เอ้า... กินข้าวกัน”
เมฆพูดพลางหันไปยิ้มให้รุ้ง พร้อมกับส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ผม
หลังจากกินข้าวเรียบร้อยแล้วนั้น พี่เมฆพี่รุ้งก็ชวนคุยถึงเรื่องงานที่ผมอยากช่วย เรื่องงานบ้านผมขอรับเหมาะทำทุกอย่างไม่เกี่ยง แค่พี่รุ้งทำกับข้าวก็พอ เพราะเรื่องนั้นผมไม่ถนัดจริงๆ
แต่พี่เมฆกลับบอกว่า ถ้าผมอยู่บ้านก็ทำ แต่ถ้าวันไหนที่ผมต้องไปไซต์งานกับพี่เมฆก็ไม่ต้องทำ
“ไซต์งานเหรอครับ”
“อืม... พี่เมฆเขาคุมคนงานรับเหมาก่อสร้างน่ะ ต้องออกไปไซต์งานทุกวัน แล้วนี่พี่จะให้พีชไปทำอะไรเหรอ”
“ยังไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาพีชไปรายงานตัวเสร็จ ก็จะพาไปที่ไซต์ด้วย ดูว่าอะไรพอทำได้บ้าง หรือไม่พี่ก็อาจจะรับงานเพิ่ม แล้วให้พีชไปคุมที่ใหม่แทน เพราะว่าเราไม่ได้เรียนเต็มวันใช่มั้ย”
“ครับพี่ จะไปแค่วันที่มีเรียนน่ะครับ”
“ดีเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปดูกัน แล้วค่อยคิดว่าจะทำอะไร”
พี่เมฆยิ้มให้ผมก่อนจะหันจะขยี้เรือนผมของพี่รุ้งที่ซบลงที่บ่าของสามี ในเชิงขอบคุณที่พี่เมฆเอ็นดูผม
ผมมองภาพความรักของสองสามีภรรยา มั่นใจว่าผมต้องอยู่ที่บ้านหลังนี้อย่างมีความสุขแน่
ผมขอตัวเข้าห้องนอนเพราะต้องไปเตรียมเอกสารสำหรับรายงานตัวในวันพรุ่งนี้ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าลืมเอาน้ำเข้ามากินด้วย ผมเลยเดินกลับไปที่ครัวอีกครั้ง แต่นั่นกลับทำให้ผมยืนนิ่ง แข็งไปทั้งร่าง เพราะที่เห็นนั้นคือ
พี่รุ้งนอนเปล่าเปลือยอยู่บนโต๊ะกินข้าว โดยมีพี่เมฆนั่งยองๆ มือช้อนเข้าใต้สะโพกของพี่รุ้ง ซุกหน้าเลียไล้เต่านาตัวใหญ่ของพี่รุ้ง จนพี่รุ้งร้องโอดโอยไม่หยุด ปากก็ซู้ดซี้ดไม่ต่างจากที่กินแกงส้มเผ็ดๆ เมื่อครู่
“ซี้ด... ผัวขา... โอว... ซี้ด... อูย... อ๊ายยยยย... ซี้ด... เสียว... ผัวขา... เมียเสียว... ซี้ด...”
ยิ่งพี่รุ้งร่ำร้อง พี่เมฆก็ยิ่งแหวกปากเต่าและซอนลิ้นเข้าไปให้ลึกยิ่งขึ้น นิ้วมือที่ว่างก็ละเลงติ่งเล็กๆ ที่ชูช่อออกมาจากด้านบน
ผมมองภาพตรงหน้าพลางเอื้อมมือไปกำเป้ากางเกงที่ตุงแน่นของตัวเอง เพราะมันขยายตัวจนอึดอัด และผมก็ทนไม่ไหวต้องควักมันออกมา
เมื่อพี่เมฆยืนตัวลุกขึ้น พี่เมฆเป็นชายรูปร่างดีมากจนผมเผลอมองสำรวจ ผิวสีดำกร้านแดดกร้านลม แต่กลับแน่นขนัดไปด้วยมัดกล้าม ขนาดผมเห็นแค่ด้านข้างแบบนี้ ผมยังแน่ใจว่าทุกส่วนในตัวพี่เมฆต้องน่ามอง ไม่ต่างจากชายงามตามเวทีประกวด
ทั้งเอวสอบรัดแน่นไม่มีชั้นไขมัน กล้ามเนื้อต้นขาที่แน่นขนัดพร้อมจะรองรับน้ำหนักจากสะโพกของพี่รุ้ง และส่วนนั้นเมื่อพี่เมฆขยับตัวออกมา มือกอบกุม สาวนิดๆ ให้หนังย่นยู่รูดเปิดจนสุด
‘โอว...’ ผมเกือบร้องออกไปจนต้องกัดปากตัวเองไว้แน่น เพราะพี่เมฆหันข้างเบนมาทางผม ดุ้นดำเมื่อมขนาดใหญ่และยาวเกือบไม้บรรทัดฟุต โอว... ผมอาจเห็นความยิ่งใหญ่นี้ผลุบเข้าไปในปากเต่าพี่รุ้งจริงๆ พี่รุ้งจะรับได้หมดหรือเปล่า
พี่เมฆรูดดุ้นดำไปมาให้น้ำหล่อลื่นชโลมไปทั่วลำ ใบหน้าแหงนขึ้น ปากก็ซู้ดซี้ดว่าเสียวมากไม่แพ้พี่รุ้งที่นอนร่ำร้องอยู่บนโต๊ะ
“ผัวขา... ซี้ด... ผัวขา...”
สายตาหยาดเยิ้มพร้อมมือที่ไขว่คว้าคือสัญญาณให้พี่เมฆเอาดุ้นขนาดใหญ่เท่าข้อแขนพี่รุ้งใส่ปากเต่าของเธอสักที
“จ้ะเมียจ๋า ผัวเสียวหัว... ซี้ด...”
พี่เมฆจ่อหัวที่ปากเต่า แต่ยังไม่เอาเข้าไป กลับเอาหัวฉ่ำน้ำเขี่ยไปมา ลากวนซ้ายขวา จนพี่รุ้งร้องกรี๊ดๆ อยากให้พี่เมฆเขาเข้าสักที และพี่เมฆก็ไม่ให้พี่รุ้งร้องนาน
“กรี๊ดดดดด... พี่เมฆ! โอว... โอว...”
พี่รุ้งกรีดร้องกระเถิบตัวออกก่อนจะผงกหัวขึ้นมองพี่เมฆที่พาท่อนเนื้อแทงเข้าไปตามรอยแยก แต่มันเข้าไปได้แค่ครึ่งเท่านั้น เพราะพี่รุ้งยั้งไว้
“อูย... อย่าเอาเข้าลึกนะพี่ แค่นี้พอแล้ว เดี๋ยวรุ้งฉี่แตก”
“จ้ะ พี่ไม่เข้าลึก อูย... พี่จะเอาแล้วนะรุ้ง อูย...”
“จ้ะพี่ ค่อยๆ นะจ๊ะ”
คำสนทนาของทั้งคู่ เป็นอย่างที่ผมคิดไว้เลยครับ ดุ้นยาวขนาดนั้นพี่รุ้งคงรับไม่หมด ผมเห็นพี่เมฆเกร็งตัวแน่น พยายามแทรกท่อนเนื้อเข้าไปทีละนิดทีละนิด แค่ครึ่งลำพี่รุ้งก็กรี๊ดยาว แปลว่ารับได้แค่นั้น จากนั้นพี่เมฆก็ขยับสะโพกโยกเข้าโยกออก โยกเข้าโยกออก จนพี่รุ้งกรีดร้องสุดเสียง นั่นแปลว่าพี่รุ้งขึ้นสวรรค์ไปแล้ว แต่พี่เมฆยัง
- Writer
