ตอนที่ 4
1060 Words
ในนั้นผมเห็นผู้ชายที่หล่อมาก และดุ้นสีชมพูก็พุ่งตรงออกมา ผมกอบกุมไว้ทั้งสองมือ ขยับสะโพกเข้าออกๆ ไม่ต่างผมกำลังแทงผู้ชายรูปหล่อในกระจก ยิ่งผมเห็นเขาอ้าปากค้างด้วยความเสียว ผมยิ่งซอยบั้นท้ายไม่ยั้ง
แป๊บเดียวเท่านั้นครับ น้ำขาวข้นก็พุ่งปะทะกับกระจกบานใหญ่ ผมเห็นคนใสกระจกปาดเอาน้ำนั้นขึ้นมาดูดดื่ม
“อูย... ซี้ด... พี่เมฆ”
ผมใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำแต่งตัว โชคดีที่พี่เมฆอาบเสร็จก่อนหน้าผมไปแล้ว ถ้าผมต้องมายืนรอที่หน้าห้องน้ำและเห็นพี่เมฆเดินพาหุ่นมาดแมนผ่านผมไปอีกครั้ง คงได้สายกว่านี้แน่ หลังจากกินข้าวเรียบร้อยแล้ว พี่เมฆก็พาผมไปที่มหาวิทยาลัย
พี่เมฆทำหน้าที่พี่ชายใจดีไม่มีขาดตกบกพร่อง เสร็จเรื่องเรียนก็พาเขาไปร้านเครื่องเขียน เพื่อหาซื้อของใช้ที่จำเป็น เพราะพี่เมฆออกเงินให้ทุกอย่าง ผมจึงเลือกซื้อที่ราคาเหมาะสมและใช้งานได้ดีจริงๆ เพื่อที่พี่เมฆจะได้ไม่เสียเงินกับผมเยอะ
“เอายี่ห้อนี้ ยี่ห้อนั้น เขียนๆ ไปเดี๋ยวหมึกมันหาย”
“เอ่อ... แต่มันแพงนะครับพี่”
“เอาเถอะน่า ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีในการเรียน พีชเองก็ตั้งใจเรียนและตั้งใจทำงานที่พี่มอบหมายล่ะกัน เอาอะไรเพิ่มมั้ย จะได้ให้พี่เขาคิดตังค์”
พี่เมฆมองสบสายตาพนักงานขายหน้าตาจิ้มลิ้มที่อมยิ้มน้อยๆ เพราะเธอคงเขินที่มีหนุ่ม 2 คนมาเลือกซื้อของอยู่ใกล้ๆ กับเธอ นั่นทำให้ผมต้องพลอยส่งยิ้มให้เธอไปด้วย
ดูจากสายตาแล้ว เธอสนใจมองพี่เมฆมากกว่าผม ทั้งๆ ที่ผมหน้าตาหล่อกว่า แต่พี่เมฆที่หน้าตาพื้นๆ นั้น ร่างกายกลับแน่นไปทุกสัดส่วนน่ะสิ มองดูก็รู้ว่าเป็นคนรักษาสุขภาพ แข็งแกร่ง ผมว่าเธอต้องคิดไปไกลไม่ต่างจากผม
ออกจากร้านเครื่องเขียนพี่เมฆพาผมไปกินข้าวกลางวันก่อนจะเข้าไปที่ไซต์งานก่อสร้างที่พี่เมฆรับเหมาไว้
พี่เมฆรับเหมาทาสีให้หมู่บ้านจัดสรร พี่เมฆพาเขาไปแนะนำให้คนงานหลายคนรู้จัก คนงานราว 10 คน เป็นผู้ชาย 8 และ ผู้หญิง 2 โดยพี่เมฆบอกว่างานทาสีเป็นงานผู้ชายเพราะต้องขึ้นนั่งร้านด้วย ส่วนผู้หญิงก็ทำหน้าที่ผสมสี หรือไม่ก็คอยเก็บกวาดจัดล้างอุปกรณ์ รวมทั้งช่วยหากับข้าวให้คนงานชายด้วย
ผมมองดูคนงานชายหลากหลายคนของพี่เมฆ แต่ละคนก็อยู่ในวัยผม หรือไม่ก็วัยของพี่เมฆทั้งนั้น ยังมีแรงทำงานส่งเสียเงินไปทางบ้านอีกมาก
“เดี๋ยวพี่จะพาเข้าไปดูข้างใน ยังมีอีกทีมติดเหล็กดัดประตูหน้าต่างอยู่”
พี่เมฆยืมรถเครื่องของหนึ่งในคนงาน เพื่อพาผมเข้าไปในซอยของหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งยังมีการก่อสร้าง หากใช้รถใหญ่คงไม่สะดวก
ผมขึ้นคร่อมซ้อนท้ายพี่เมฆ แต่ไม่กล้าเอามือสัมผัสบั้นเอวของพี่เขาครับ ได้แต่เอื้อมมือไปจับเหล็กด้านหลัง พี่เมฆพาผมลัดเลาะไปตามซอยเล็กซอยน้อย มีบางซอยที่เป็นหลุมเป็นบ่อจนพี่เมฆต้องเบรคจึกๆ และนั่นก็ทำให้ผมขยับเข้าไปใกล้พี่เมฆอย่างห้ามไม่อยู่
ผมสั่นไปทั้งร่างเลยครับ ภาวนาให้ถึงบ้านที่ติดเหล็กดัดไวๆ เพราะดุ้นของผมมันปวดร้าวและคงเผลอไปชนบั้นท้ายของพี่เมฆอยู่บ้าง แต่พี่เมฆกลับชี้ชวนให้ผมดูบ้านโน้นบ้านนี้ คุยไปตลอดทางล่ะครับ
บางช่วงที่มีลมปะทะ ผมไม่ได้ยินว่าพี่เมฆพูดอะไร นั่นก็ทำให้ต้องขยับหน้าเข้าไปใกล้ และเมื่อพี่เมฆตอบ แรงลมหายใจที่รดใบหน้าของผม ก็ทำให้ผมปวดร้าวอีกแล้วครับ
และก็ถึงสักทีครับ บ้านที่ติดเหล็กดัด พี่เมฆจอดรถใต้ต้นไม้ด้านข้าง ก่อนจะพาผมเดินเข้าไปในตัวบ้าน แต่ผมไม่เห็นช่างสักคน
“หลังนี้เหรอครับ” ผมถามเพราะมองไปทั่วบ้านหลังใหญ่นี้ เหมือนจะมีผมอยู่กับพี่เมฆแค่ 2 คนเท่านั้น ผมไม่ได้ยินเสียงใครคนอื่นเคลื่อนไหว
“ไม่ใช่หลังนี้ หลังนี้เพิ่งติดตั้งเสร็จเมื่อวันก่อน พี่พาพีชมาดู จะได้รู้ว่า เวลาทาสีเสร็จแล้ว ติดตั้งเหล็กดัดเสร็จแล้ว งานควรจะเรียบร้อยประมาณไหน มาสิ ขึ้นมาดูชั้นสอง”
พี่เมฆเดินขึ้นบันไดนำไปครับ ส่วนผมนั้นทั้งสั่นทั้งแข็ง เพราะนั่นเท่ากับว่าผมอยู่กับพี่เมฆ 2 ต่อ 2
ผมส่ายสะบัดใบหน้า ไม่อยากคิดเรื่องสัปดนแบบนั้นเลย แต่ทั้งภาพ เสียง แต่ท่าทางการซอยดุ้นใส่ร่องหูรูดของพี่รุ้ง ทำให้ผมลืมไม่ลงเลย
ผมค่อยๆ ก้าวขึ้นบันไดตามพี่เมฆ เริ่มไม่สบายใจแล้วครับ คิดไม่ตก ในสิ่งที่ตัวผมเป็น เพราะการที่พี่เมฆใกล้ชิดแล้วดีกับผมแบบนี้ นั่นจะทำให้ผมเบี่ยงเบนหรือเปล่า
มือผมกำราวบันไดแน่น ผมพยายามบอกตัวเองว่าผมเป็นผู้ชาย 100% เพราะผมเคยเล่นเสียวกับสาวๆ แถวบ้านมาบ้าง และทุกนางก็บอกว่าผมเด็ด แต่ทำไมแค่ได้เห็นดุ้นของพี่เมฆแค่ครั้งเดียว กลับทำให้ผมฟุ้งซ่านได้มากขนาดนี้
“พี่เมฆ... พี่เมฆครับ อยู่ห้องไหนครับ”
ผมขึ้นมาถึงชั้นสองของตัวบ้านที่มีห้องแยกย้ายขวาและมีโถงตรงกลาง แต่ผมไม่เห็นพี่เมฆ
“พี่อยู่นี่ ดูระบบน้ำอยู่”
เสียงพี่เมฆตะโกนออกมาจากห้องด้านซ้ายครับ ผมเดินไปที่ห้องนั้น ได้ยินเสียงน้ำอยู่ในห้องน้ำ
“บ้านนี้เสร็จพร้อมเข้าอยู่แล้วล่ะ มีน้ำมีไฟฟ้าเรียบร้อย”
ผมเดินสำรวจดูห้องขนาดใหญ่ที่มีห้องน้ำในตัว นึกอิจฉาพวกคนรวย ที่ทุกสิ่งทุกอย่างสะดวกไปหมด และห้องนอนยังใหญ่โตขนาดนี้ ห้องน้ำก็คงจะใหญ่มากแน่
- Writer
