ตอนที่ 9
804 Words
ฟาเบียนหยุดยืนหน้าตึกอันเคยเป็นบริษัทใหญ่โต มันเคยมีผู้คนเดินผ่านไปมามากมาย แต่ทว่าเวลานี้กลับเงียบเหงา ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เวลาผันผ่านไม่นาน ทุกอย่างจบลงอย่างรวดเร็ว แม้พยายามอย่างมากมายแต่กลับไม่ประสบความสำเร็จ มันอาจเป็นผลกรรมที่เขาได้ก่อไว้
หลายเดือนเขาพยายามต่อสู้อย่างสุดกำลังหาลูกค้าเพื่อพยุงบริษัทแต่กลับถูกฟรีดอมตัดหน้า โปรแกรมที่เขียนไม่สามารถเอาชนะได้เลย คาเอลมีฝีมือระดับโลก เป็นแฮกเกอร์ตัวฉกาจมาก่อน การเรียนระดับท๊อป แล้วคนอย่างเขาจะเอาชนะอัจฉริยะอย่างนั้นได้อย่างไร
รถจอดเทียบหน้าตึกอดีตบริษัทเคยเฟื่องฟู พิมพ์วลีเปิดกระจกรถสีหน้าบึ้งตึง เธอหงุดหงิดตั้งแต่สามีทำให้บริษัทตนเองเจ๊ง เลยทำให้พลอยลำบากเป็นขี้ปากชาวบ้าน
“คุณฟาเบียนขึ้นรถได้แล้วค่ะ เดี๋ยวเราไปสนามบินสาย!”พิมพ์วลีบอกเสียงแข็ง
“ครับ”
คนเป็นสามีเปิดประตูนั่งลงเคียงข้างภรรยา มองภาพสุดท้ายของบริษัทที่ตนเองเคยสร้างด้วยความอาลัย ครึ่งชั่วโมงถัดมารถจอดเที่ยบหน้าสนามบิน บอดี้การ์ดหิ้วกระเป๋าไปส่งด้านในสองร่างนั่งรออยู่ตรงเก้าอี้
“พิมพ์คุณติดต่อพ่อคุณไว้แล้วใช่ไหม”ฟาเบียนถาม สีหน้ากังวล
“ก็ติดต่อแล้วนะสิคะ พ่อบอกให้คุณไปทำงานกับท่านที่ไทย ไอดีลอนไม่ได้ล้มง่ายๆ หรอกนะคะ เรามีหลายสาขาแถมยังมีหุ้นส่วนมากมาย บริษัทในเครืออีกเยอะแยะ”
“ขอบคุณมากนะครับ”มือใหญ่เอื้อมกุมมือบางไว้ แววตาขอบคุณ
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ ก็พิมพ์เป็นภรรยาคุณนี่คะ” ปลายเสียงติดประชด “แต่พิมพ์ไม่ชอบใจเลย ทำไมคุณถึงได้แพ้ผู้ชายคนนั้น”
ฟาเบียนขบกรามแววตาแค้นเคือง หากคาเอลไม่เล่นสกปรกบริษัทเขาคงไม่มีวันล้มหรอก
“ไอ้คาเอลมันเล่นสกปรก มันแย่งลูกค้าผม!”
“หึ!” ภรรยายังสาวหัวเราะในลำคอ “ผู้ชายคนนั้นบอกคุณไม่ใช่เหรอคะ ถ้าอยากชนะแค่เก่งกว่าก็พอ คุณเก่งกว่าเขาไม่ได้หรือไงคุณฟาเบียน!”
“ใครจะไปเก่งกว่ามันได้ คุณยังไม่รู้อะไรพิมพ์” พอเขานึกถึงแววตาของคาเอล แล้วรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ขึ้นมา มันเต็มไปด้วยความไฟแค้น ผู้ชายคนนั้นไม่มีทางรามือจนกว่าจะทำเป้าหมายสำเร็จแน่ คาเอลมันเป็นแบบนี้มานานแล้ว หากมันต้องการเอาคืนใคร คงเค้นมันสมองขึ้นมาใช้จนสุดกำลังเลยทีเดียว เพียงแค่เวลาปีกว่าๆ สามารถล้มบริษัทเขาได้ แถมยังมีผลงานสร้างผลกำไรได้อย่างมหาศาล คาเอลมันเป็นปีศาจชัดๆ
“ผู้ชายคนนั้นก็คนเหมือนกันไม่ใช่หรือไงคุณฟาเบียน ทำเป็นกลัวไปได้!”
“คุณยังไม่เคยเผชิญหน้ากับมันตรงๆ น่ะสิ”
ใช่แล้ว... เธอไม่เคยพบหน้าคาเอลตรงๆ เคยเห็นผ่านสื่อเท่านั้น นับวันชายคนนั้นยิ่งดูมีเสน่ห์มากขึ้นจนหัวใจสั่นเลยทีเดียว หากเธอไม่ใช่ศัตรูคงเดินหน้าจีบแล้ว หน้าตาสะสวยอย่างเธอคงทำให้คาเอลตกหลุมรักได้ไม่ยาก แต่ทว่าเขากลับฝังความแค้นจนลึกยากจะถอนได้
“ความจริงพิมพ์... ก็อยากลองเผชิญหน้ากับเขาดูสักครั้งนะคะ เผื่อว่าเขาจะยอมใจอ่อนไม่แค้นเคืองเราอีก”พิมพ์วลียกยิ้ม
ดวงตาคมกริบจ้องมองภรรยา เห็นแววตาพอรู้ว่าคิดอะไร พิมพ์วลีมองคนที่เปลือกนอกมาตลอด บางครั้งเขาเองยังหวั่นเกรงเธอจะทิ้งไปเมื่อไหร่ยังไม่รู้
แชะ! แชะ! แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์พร้อมด้วยนักข่าวกำลังห้อมล้อมชายคนหนึ่ง ฟาเบียนลุกยืนชะเง้อมองดวงตาเบิกกว้าง อีกครั้งที่เขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรู คาเอลมาทำอะไรที่สนามบิน
“คุณคาเอลคะ ขอสอบถามหน่อยค่ะ”
“จะถามเรื่องอะไรว่ามาเลยครับ”คาเอลยกยิ้ม
“คุณคาเอลกำลังเดินทางไปประเทศไทย เพื่อเปิดสาขาใหม่อย่างที่มีข่าวลือมาหรือเปล่า”
“ใช่ครับ ผมตั้งใจจะทำการตลาดที่เมืองไทย”
“ไม่ทราบว่าจะเดินทางไปนานแค่ไหนคะ”นักข่าวต่างสำนักถามต่อ
“คงเป็นปีครับ แต่ใช่ว่าผมจะไม่กลับมาสเปนนะครับ”
“แล้วบริษัทฟรีดอมสำนักงานใหญ่ใครจะดูแลล่ะครับ”นักข่าวหนุ่มถาม
“ผมมีคนที่ไว้ใจได้ดูแลอยู่ อีกอย่างต่อให้เราอยู่อีกซีกโลกก็ยังสามารถติดต่อทำงานกันได้ไม่ใช่เหรอครับ ตอนนี้เทคโนโลยีของบริษัทผม ทำให้ไม่มีเส้นกั้นของเขตแดนหรอกนะครับ”นักข่าวพยักหน้ารับรู้ บริษัทฟรีดอมแพลนเนทผู้นำด้านเทคโนโลยียุคใหม่หลายคนต่างให้การยอมรับ
- Writer
