รองประธานจำเป็นกุมขมับ เวลาผ่านไม่ถึงชั่วโมงเธอปวดหัวจนแทบอยากหนีแล้ว งานจำพวกนี้ไม่เหมาะให้ทำเลย มันทั้งยุ่งยาก เรื่องมาก ไม่เหมือนงานศิลปะที่ตนชอบสักนิด ประตูห้องทำงานเปิดออก แฟ้มเอกสารถูกขนมาวางไว้บนโต๊ะทำงาน
“ขอบคุณมาก ออกไปได้แล้ว”เธอบอกลูกน้องพี่สาวเสียงห้วน
“ค่ะ”
วรรนวลีมองรองประธานด้วยความมึนงง วันนี้นิสัยเปลี่ยนราวกับคนละคน ปกติแห่งเอาแต่แต่งแต้มใบหน้า วันนี้กลับทำงานเอาจริงเอาจัง สงสัยผีจะสิงซะล่ะมั้ง
แพรววรินหยิบเอกสารเช็คผลกำไรในปีนี้ทั้งหมด ทุกอย่างดูเป็นปกติ แต่ทว่าเมื่อเปิดแฟ้มเอกสารเกี่ยวกับลูกค้ารายใหญ่กลับต้องผงะ หมายความว่ายังไงทำไมสองบริษัทยักษ์ใหญ่เหล่านี้ไม่ทำสัญญาต่อ หยิบโทรศัพท์ติดต่อเลขาหน้าห้องอีกครั้ง
“ค่ะคุณพิมพ์”ปลายสายกัดฟันด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ที่ต้องคอยรับโทรศัพท์ตลอดเวลา
“ช่วยตามตัวผุ้จัดการฝ่ายการตลาดมาพบฉันหน่อย”
“ได้ค่ะ”
เสียงประตูห้องทำงานเป
