หลังจากเลือกวิธีข่มความโกรธไม่ต่อกรกับรวีพรด้วยการเดินหนีแล้ว อัลรีน่าก็ขึ้นมาที่ห้องนอนของเฟรดร์ดิโค้เพื่อเปลี่ยนชุดใหม่เป็นชุดไทยเรือนต้นสีเขียวอ่อน แทนชุดเดิมที่เป็นสีชมพูอ่อนซึ่งเปื้อนคราบกาแฟไปเกือบทั้งตัวเสื้อ
“จะซักออกไหมนี่”
มือเล็กแตะลงไปเบาๆ บนชุดไทยงดงามอย่างแสนเสียดาย พอนึกถึงการกระทำการดูถูกดูแคลนของรวีพรที่เห็นได้ชัดเจนว่าแกล้งสาดกาแฟเกินครึ่งใส่ชุดของเธอ ส่วนเสื้อยี่ห้อดังที่อ้างว่าราคาสี่หมื่นกลับถูกกาแฟแค่เพียงนิดเดียวก็ทำให้เดือดปุดๆ ด้วยความโมโห อย่าว่าแต่ชุดราคาสี่หมื่นเลยต่อให้ตัวละแสนเธอก็มีปัญญาซื้อมาชดใช้ได้ และไม่ใช่ซื้อได้แค่ชุดสองชุด ต่อให้ซื้อหมดทั้งเซ็ทที่ออกมา เธอก็สามารถซื้อได้ แค่เพียงเธอติดต่อทำเอกสารทางการเงิน หรือโทรไปบอกให้นมอัยนูนกับมารดาจัดการให้เธอก็จะได้ชุดตามที่ต้องการทันที
“เฮ้อ...เสียดายชุดจริงๆ เลย”
อัลรีน่าหอบชุดไทยออกจากห้องนอน แล้วตรงไปย
