“พระเจ้า! สีดวงตาเธอช่างดูแปลกและสวยยิ่งนัก”
เฟรดร์ดิโค้ครางออกมาอย่างลืมตัว พร้อมกันนั้นก็เอื้อมมือไปลูบไล้ดวงตากลมโตคู่สวยที่เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก เขาไม่รู้ว่าดวงตาสีนี้เรียกว่าสีอะไร แต่ที่แน่ๆ ดวงตาสีอ่อนใสคู่นี้ช่างสวยสะกดใจทำเอาเขามึนงงไปชั่วขณะ
อัลรีน่าหน้าแดงก่ำเคลิบเคลิ้มวาบหวิวไปกับรอยสัมผัสบางเบา ราวกับขนนกที่ขยันลูบไล้ทั่วเปลือกตาทั้งสองข้าง แต่พอรู้สึกตัวหญิงสาวก็ยกมือขึ้นปัดมือใหญ่ออก แล้วถลึงตาเขียวปั้ดใส่ พร้อมกับตวาดแว้ดเป็นภาษาอาหรับเหมือนเดิม
“ปล่อย! อย่ามาจับ ออกไป! ใครอยู่ข้างนอกมาลากตัวชายคนนี้ออกไป”
เฟรดร์ดิโค้จับปลายคางยึดใบหน้างามแดงก่ำไว้ ก่อนจะเอ่ยสั่งเสียงเข้ม
“หยุดพูดภาษาของเธอได้แล้ว ผมรู้ว่าคุณฟังภาษาไทยออกและก็พูดได้ด้วย”
“ภาษาไทย? เมืองไทย?”
อัลรีน่าทวนคำราวกับละเมอ อีกไม่กี่นาทีต่อมาก็ทะลึ่งพรวดกระโดดลงจากที่นอน พอเรือนร่างสัมผัสกับความเย
