ตอนที่7 เธออยากได้ฉัน
1321 Words
ตอนที่ 7
เธออยากได้ฉัน
ทั้งคู่เคลิบเคลิ้มไปกับจูบหวานละมุนนานหลายนาทีก่อนที่มือหนาจะค่อยๆ ลูบไล้หน้าท้องเนียนแผ่วเบา
“อื้อ กรุงโรมอย่า” เสียงเล็กร้องห้ามเบาหวิวราวกับอากาศที่พัดผ่าน กรุงโรมกระตุกยิ้มมุมปากก้มลงจูบซับซอกคอขาวจนเป็นรอยแดง
“อ๊า หยุดนะคะ”
คนเจ้าเล่ห์ไม่ฟังเสียงห้ามไล่จูบลงมาจากซอกคอขาวจนถึงแผ่นหลังเนียนขาวก่อนจะหยุดและกระซิบข้างใบหูขาวสะอาด
“ฉันจะลบรอยที่ไอ้ชั่วนั่นสัมผัสเธอเอง” พูดจบเขาก็พรมจูบไปทั่วแผ่นหลังเนียน เขาจดจำได้ทุกตำแหน่งที่เจฟเฟอร์กล้าแตะต้องของเล่นของเขาและเขาจะลบมันด้วยจูบของเขาเอง
“อ๊ะ ไม่เอาแบบนี้ อื้อ”
ใบหน้าสวยเห่อแดง สมองสั่งให้เธอปฏิเสธเขาแต่ร่างกายกลับไม่เชื่อฟัง แอ่นรับจูบจากเขาทุกครั้งที่เขาสัมผัส
“ฉันจะเอา” คนเจ้าเล่ห์พูดอย่างเอาแต่ใจ ยิ่งได้สัมผัสผิวเนียนหอมยิ่งทำให้เขาหลงใหล เขาผ่านผู้หญิงมามากมายนับไม่ถ้วนแต่ไม่เคยมีใครดึงดูดเขาได้ขนาดนี้มาก่อน
“อ๊า กรุงโรมอย่าจูบ”
กรุงโรมไม่ตอบแต่เขากดจูบแรงๆ บนหัวไหล่เนียนแทนคำตอบเสมือนบอกให้เธอรู้ว่าถึงเธอจะห้ามก็ไม่เกิดผลอยู่ดี
“ทั้งหอม ทั้งหวาน อื้อ”
กรุงโรมฮึมฮัมในลำคออย่างพึงพอใจ เขาเพลิดเพลินไปกับการฉกชิมเนื้อหวานนุ่มตรงหน้าอย่างไม่รู้จักเบื่อ ยิ่งผิวขาวอมชมพูเห่อแดงขึ้นตามอุณหภูมิร่างกายยิ่งทำให้เขาคลั่ง
“ต่อไปนี้ตัวเธอห้ามมีสัมผัสจากผู้ชายคนไหนอีก นอกจากฉัน”
“อ๊ะ พอค่ะ อื้อ เลิกจูบนะ” เสียงหวานร้องห้ามกระท่อนกระแท่น เธอไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองในเวลานี้เลย แทนที่จะรังเกียจแต่กลับรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว ยามที่อีกคนสัมผัสแทนที่จะผลักไสแต่เธอกลับยินดีกับสัมผัสเหล่านั้น
“แน่ใจเหรอว่าอยากให้เลิก ยัยของเล่น” กรุงโรมกระซิบข้างใบหูคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆ เลื่อนขึ้นไปกอบกุมหน้าอกอวบอิ่ม
“อ๊ะ อย่ามาจับนะ”
กรุงโรมหัวเราะในลำคอเมื่อเห็นใบหน้าสวยที่กำลังหลากอารมณ์ผ่านทางกระจก แว่นหนาเตอะยังคงถูกสวมใส่อยู่แต่ก็ไม่สามารถบดบังความต้องการภายในดวงตาคู่สวยนั่นไม่ได้
“ไม่ให้จับแต่แอ่นมาเลยนะ” คนเจ้าเล่ห์แกล้งแหย่ และยิ่งชอบใจเมื่อเห็นใบหน้าอีกคนเห่อแดงด้วยความเขิน
เขาอุ้มเธอขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ก่อนจะดันแผ่นหลังบางชิดกระจกด้านหลัง ก้มลงจูบริมฝีปากอวบอิ่ม มือหนาลูบไล้ไปตามเรียวขาสวยพร้อมทั้งแทรกตัวเข้ามาระหว่างขาเรียว
“อื้อ หยุดนะคะ”
“ทำไมฉันต้องหยุด” คนเจ้าเล่ห์บอกด้วยสีหน้าท้าทาย เขาขยับเข้าหาร่างบางจนต้นขาแกร่งสัมผัสกับใจกลางความอ่อนนุ่มของอีกคน
“อ๊ะ อื้อ”
“เธอต้องการฉัน ยอมรับเถอะยัยเฉิ่ม”
ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เธอรวบรวมเรี่ยวแรงน้อยนิดผลักอกเขาออกและพยายามรวบรวมสติของตัวเอง
“ไหนคุณบอกว่าจะไม่เอายัยเฉิ่มแบบฉันเป็นเมียไง”
กรุงโรมชะงักก่อนจะคลี่ยิ้มร้ายออกมา เขาลดใบหน้าให้อยู่ระดับเดียวกันกับอีกคนและพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์
“ใช่ ฉันไม่อยากได้ยัยเฉิ่มแบบเธอเป็นเมีย”
“ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยสิคะ อ๊ะ”
บราตัวสวยถูกกระชากโยนไปอีกทาง ดวงตากลมโตเบิกกว้างรีบยกมือขึ้นปิดความอวบอิ่มของตัวเองแต่ก็โดนอีกคนดึงออก
“เธอต่างหากที่อยากได้ฉันเป็นผัว ยัยเฉิ่ม”
ริมฝีปากร้อนจรดลงบนยอดปทุมสีแดงสด ก่อนจะค่อยใช้ลิ้นร้อนโลมเลียจนร่างบางตัวสั่น บีบมือหนาที่กอบกุมเธอไว้แน่น
“อ๊า กรุงโรม คุณทำอะไรกับฉันคะ”
ริมฝีปากอิ่มขบเม้มเข้าหากัน ส่ายหน้าไปมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่เมื่อคนเจ้าเล่ห์ดูดดึงเต้าอวบอิ่มเข้าปากรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือหนาข้างที่ว่างเลื่อนมาบีบคลึงเต้าอวบไว้เต็มไม้เต็มมือ หุ่นแสนยั่วยวนของสาวแว่นตรงหน้าทำเอาคนที่กำลังเชยชมเธอแทบทนไม่ไหว
“นุ่มมาก”
กรุงโรมผละออกจากเต้าอวบอย่างอ้อยอิ่งแต่ไม่วายลงไปฟัดเต้าอวบเล่นอีกครั้ง สันจมูกโด่งคลอเคลียยอดปทุมสีสวยไปมาส่งผลให้คนโดนเล้าโลมอ่อนระทวยปล่อยเสียงหวานครางออกมาอย่างลืมอาย
“อ๊า มันร้อน อื้อ”
มือหนาเลื่อนลงไปลูบไล้เรียวขาสวยก่อนจะค่อยๆ เลื่อนไปสัมผัสดอกไม้บานฉ่ำที่มีแพนตี้ตัวสวยปกปิดอยู่
“อ๊ะ ตรงนี้ไม่ได้นะ”
“หึหึ ช้าไปแล้วยัยของเล่นเฉิ่ม” ไม่ทันที่ร่างบางจะได้ขัดขืน นิ้วแกร่งก็สอดเข้าไปภายในดอกกุหลาบบานฉ่ำรุนแรงจนวาวาสะดุ้ง
“อะ… อ๊ายยย”
“แน่นฉิบ… อื้ม”
กรุงโรมคำรามในลำคออย่างชอบใจ เขาอาศัยความชำนาญล่อลวงและนำทางเธอจนหญิงสาวไร้เรี่ยวแรงขัดขืน ยอมปล่อยให้เขาสอดนิ้วเข้ามาอย่างเต็มใจ
“อื้อ กรุงโรม ฉันจะ…” เสียงหวานครางออกมา เธอรู้สึกเหมือนจะขาดใจยามที่นิ้วแกร่งกระแทกเข้ามาในจังหวะที่รัวเร็วขึ้น
“ไหนบอกสิว่าเธออยากได้ฉัน”
ใบหน้าขาวเนียนเห่อแดงเมื่อโดนถามออกมาแบบนั้น เธอส่ายหน้าแทนคำตอบเพราะไม่อยากพูดสิ่งที่น่าอายแบบนั้นออกไป
“แน่ใจว่าจะไม่ตอบ?” กรุงโรมยิ้มเจ้าเล่ห์ ดันขาเธอออกกว้างและเพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้วอย่างจงใจกลั่นแกล้งอีกคน
“อ๊ายยย กรุงโรม มัน อ๊า”
นิ้วเรียวจิกลงบนไหล่แกร่งด้วยความเสียวซ่านแต่เธอก็ยังไม่ยอมพูดสิ่งที่กรุงโรมต้องการออกมา
“เงียบให้ได้ตลอดนะ”
มือหนาเลื่อนไปบีบเคล้นเต้าอวบรุนแรงสลับนุ่มนวลก่อนที่เขาจะฟาดมือลงบนเต้าอวบจนอีกคนสะดุ้ง
เพียะ เพียะ
“อ๊ะ ซี้ด เจ็บนะ”
“ว่าไงอยากได้ฉันเป็นผัวมั้ย” เมื่อเห็นวาวายังไม่ตอบ กรุงโรมจึงก้มลงกัดยอดปทุมให้ยืดออกพร้อมทั้งกระแทกนิ้วแกร่งเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มเต็มแรง
“กรี๊ด มันเจ็บ อ๊า” ร่างบางสั่นเหมือนลูกนกตัวเล็กอย่างน่าสงสาร แต่กรุงโรมยังคงทรมานเธอด้วยการเลื่อนไปกัดยอดปทุมอีกข้าง
“อื้อ เลิกกัดสักที มันเจ็บนะ”
กรุงโรมหัวเราะในลำคอ เขาเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวยอย่างผู้ชนะ
“ว่าไง อยากได้ฉันเป็นผัวมั้ย”
“อือ”
“อืออะไร?”
“ฉันอยากได้คุณเป็นผัวค่ะ ช่วยโปรดฉันที”
ริมฝีปากร้อนประกบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มด้วยความพึงพอใจ เขากระแทกนิ้วแกร่งเข้าไปในดอกกุหลาบบานฉ่ำรัวเร็วจนอีกคนกระตุกเกร็งปล่อยน้ำแห่งความสุขออกมาเต็มฝ่ามือหนา
“อ๊ะ อ๊า กรุงโรม”
“จำไว้ว่าฉันไม่ได้อยากได้เธอเป็นเมีย แต่เป็นเธอเองที่อยากได้ฉันเป็นผัว” กรุงโรมก้มลงกระซิบบอกพร้อมทั้งจับความใหญ่โตออกมาถูไถกลีบกุหลาบฉ่ำ เขาเล่นอยู่อย่างนั้นเพื่อแกล้งให้อีกคนพูดสิ่งที่เขาอยากได้ยินอีกครั้ง
“อ๊า ช่วยฉันหน่อย”
“ช่วยอะไรครับยัยเฉิ่ม”
“ช่วยโปรดฉันหน่อย ฉันอยากได้คุณ”
“อยากได้เป็นอะไรเหรอ”
วาวาไม่ยอมตอบ คนเจ้าเล่ห์เลยแกล้งกระตุ้นอารมณ์เธอเพิ่มเข้าไปอีกจนสุดท้ายคนไร้ประสบการณ์ทนไม่ไหว
“วาวาอยากได้กรุงโรมเป็นผัว กรุงโรมช่วยหน่อยนะคะ”
“หึหึ เธอขอเองนะ”
- Writer
