พยาบาลสาวสายรุกถามจี้ต่ออีกว่า “อย่างหัวใจเต้นผิดจังหวะเวลาเจอคนที่ใช่ หมอเคยเจอกับตัวเองบ้างไหมคะ”
จบคำถาม เสียงผิวปากดังเซ็งแซ่ทั่วห้องทันที
“อันนี้นอกประเด็นแล้วครับ แต่เดี๋ยวถ้าเจอ ผมจะเปิดบรรยายทีหลังนะ” เป็นนายแพทย์ภวินท์ที่คว้าไมค์มาท้วง ส่วนนายแพทย์ภูผายิ้มตอบน้อย ๆ แบบเดิม ไม่เขิน ไม่อายแต่อย่างใด มองไปรอบห้องประชุม เอ่ยขึ้นว่า “มีใครอยากซักถามอะไรอีกไหมครับ”
มีอาจารย์ประจำภาควิชาของมหาลัยแห่งหนึ่งยกมือถาม ถกปัญหาเกี่ยวกับหัวข้อวิจัย ก่อนที่การบรรยายช่วงเช้าจะจบลงในตอนเที่ยงครึ่ง นายแพทย์ภวินท์เข้ามาพบลูกศิษย์ที่ปั้นมากับมือ เอ่ยชมอย่างภาคภูมิใจ “บรรยายดีมาก กระชับ ความรู้แน่น เอาไปใช้ได้จริงด้วย”
“ขอบคุณครับ ถ้าไม่ได้แนวคิดที่ให้ผมไว้ ก็คงเก็บเคสแล้วสรุปออกมาไม่ได้แบบนี้หรอกครับ”
นายแพทย์ภวินท์มองอย่างชื่นชม ทิ้งจังหวะครู่เดียวแล้วลองถาม “หมอใช้ทุนหมดแล้ว ไม่นึกอยากมาเรีย
