“เอ่อ เจิ้นนั้นผิดไปแล้ว ลี่เอ๋องั้นคืนนี้เจิ้นจะไปตำหนักเจ้า” ฮ่องเต้ใจเต้นแรงเมื่อได้สัมผัสกับผิวเนียนละเอียดและเต้านมที่อวบเด้ง
“ไม่ต้อง!!!! เออ ลี่เอ๋ออยากพักเพคะ” เสียงที่หวานหยดตวาดลั่นก่อนจะตั้งสติได้เมื่อเห็นหน้าฮ่องเต้ตกใจกับท่าทางของหล่อน
“เช่นนั้นเจิ้นต้องไปดูแล เพราะเจิ้นรู้สึกผิดมากที่ทำเช่นนั้น” ฮ่องเต้กอดร่างบางเอาไว้แน่น
“อย่าเลยเพคะ หม่อมชั้นไม่ได้เป็นหนักอะไรแค่พักผ่อนก็คงหายดี” หึ ได้ข่าวว่าเกลียดกู ผ่านมาไม่กี่นาทีได้จับนมกูแค่นี้ ทำเป็นลืมเลยนะ
“เจิ้นขอไปเถอะนะ แลกกับวัตถุเลิศรสจากแคว้นจ้าว” ฮ่องเต้เอาสิ่งของออกมาล่อ เพราะดูแล้วฮองเฮาของพระองค์นี้คงจะงกอยู่ไม่เบา
“เออ แล้วฝ่าบาทจะไม่เสียดายเหรอเพคะ” มิลกี้ถามทั้งที่ใจเต้นระรัวจากข่าวที่ได้ยินคือวัตถุดิบที่ได้มานั้นเป็นเนื้อวัวชั้นดีที่หาได้ยากนัก แฮร่ แค่คิดก็ลาบปากแล้ว
“เจิ้นไม่เสียดายเพียงเจ้ายอมให้เจิ้นอยู่ด้ว
