“ฮองเฮาใยกล่าวเช่นนี้ เจ้าคิดดีแล้วหรือ” ฮ่องเต้พูดอย่างไม่เชื่อหูว่าฮองเฮาจะเกลียดตน แต่จากสายตาที่ได้ก็ยืนยันได้อย่างชัดเจน ทำเช่นนี้ไม่ต่างจากขอหย่าเลยหรือ
“เพคะ โปรดทรงเมตตาด้วย อยู่กันไม่ได้ก็อย่าทรงฝืนเลยเพคะ รังแต่จะแย่กันเสียทุกฝ่าย ส่วนเรื่องเมียน้อยท่านข้าจะไม่เอาความ ถือว่าเป็นการแลกกับการปลดข้าแล้วกัน” มิลกี้พูดด้วยเหตุผล เผื่อว่าฮ่องเต้จะเข้าใจ รักก็ไม่รักกู เอาก็ไม่มาเอากูไม่คิดว่ากูจะอยากบ้างหรือไง ยังเสือกวุ่นวายอีกไอ้ฮ่องเต้น่าตายนี่
“ทุกคนออกไปจากตรงนี้ให้หมด ข้าต้องการอยู่กับฮองเฮาตามลำพัง และนับจากนี้ประกาศออกราชโองการจากข้าปลดหวงกุ้ยเฟยออกจากวัง” เสียงดังสนั่นทัั่วอุทยานหวงกุ้ยเฟยถึงกับเป็นลมเมื่อได้ยิน ก่อนที่ทุกคนจะรับออกจากอุทยานตามคำสั่งฮ่องเต้หยงไป๋
“เห้ยๆ อะไรกันเนี่ย ข้าให้ท่านปลดข้านะ ไม่ใช่ปลดหวงกุ้ยเฟย ท่านไปสั่งใหม่เดี๋ยวนี้เลยนะ” มิลกี้ถึงกับปวดหัวตึบที่
