หวัดดี ฉันชื่อแอมแปร์ ที่ฉันบอกว่าฉันเคยขายตัวมาก่อน ฉันพูดจริงๆ ตอนฉันอายุ15ปี บ้านฉันล้มละลาย พ่อแม่ฉันฆ่าตัวตาย ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช่วยสักคน แต่เรื่องมันผ่านมาหลายปีแล้วแหละ ฉันไม่อยากคิดอะไรมากให้มันปวดหัวหรอก
นิสัยฉันเป็นที่ไม่ค่อยชอบคิดเล็กคิดน้อย เพราะมันจะมำให้ชีวิตไม่มีความสุข
ฉันมีเพื่อนสนิทคนนึงและคนเดียว ชื่อ ริน เราสองคนสนิทกันมากไปไหนไปกัน เพราะเราขายตัวเหมือนกัน แต่ปัจจุบันนางมีลูกมีสามีแล้ว พูดแล้วก็เศร้า เหลือแค่ฉันแล้วสินะ ที่ยังหาผัวไม่ได้
ไม่สิ! ฉันก็กำลังจะมีผัวเหมือนกัน พี่ป่าไง ^_^
ณ คลับชื่อดังใจกลางเมือง...
ฉันมักจะมานั่งดื่มคนเดียวประจำ เพราะคู่ซี้ของฉันมันมีครอบครัวไปแล้ว
"หนู..." เสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน
ฉันรับรู้ได้ทันทีว่านี่คือเสียงของป๋า เขาคือเจ้าของโรงเรียนที่ฉันเคยเรียนตอน ม.ปลาย เขาเคยรับเลี้ยงฉันจนกระทั่งฉัน จบ ม.6 ฉันมารู้ทีหลังว่าป๋ามีภรรยาแล้วฉันก็เลยเลิกติดต่อ เพราะตอนนั้นฉันก็รู้สึกดีกับป๋าเหมือนกัน ฉันเลยรีบดับไฟตั้งแต่ต้นลม
หมับ! ป๋าเอามือมาจับมือฉัน
"ป๋า ปล่อยหนู อย่ามาทำแบบนี้"
"ป๋าขอโทษ ป๋าจะเลิกกับเธอ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย"
"ไม่ค่ะ หนูเดินออกมาแล้ว ป๋าจะมาอะไรกับหนูอีก"
พรึ่บ! ฉันสะบัดมือออกจากมือป๋าแล้วเดินออกมาด้านหน้าคลับ ป๋าตามหลังฉันมาติดๆ
สายตาอันแหลมคมของฉันดันไปสะดุดกับรถสปอร์ตคันหรูสีดำที่จอดอยู่
นั่นมันรถของพี่ป่า ฉันจำได้!
รถของพี่ป่ากำลังจะเคลื่อนตัวออกจากคลับ
"หนู มาคุยกับป๋าก่อน" เสียงป๋าเริ่มใกล้เข้ามาทุกที
ฉันรีบวิ่งไปดักที่หน้ารถคันนั้นของพี่ป่า
"หลบไป มึงอยากตายรึไง!!" พี่ป่าเปิดกระจกออกมาแล้วก็ตะโกนบอกฉัน
ฉันใช้จังหวะนี้วิ่งไปเปิดประตูตรงที่นั่งข้างคนขับ แล้วก็มุดตัวเข้าไปในรถพร้อมกับปิดประตูให้เรียบร้อย
"ลงไป ใครอนุญาตให้มึงขึ้นมาในรถกู" พี่ป่าหันมามองหน้าฉันแบบหัวเสียสุดๆ
คิดว่าคนอย่างแอมแปร์จะทำตามที่บอกงั้นหรอ หึ! ไม่มีทาง ด้านได้อายอดค่ะ
"เอ้า มัวแต่มองอยู่ได้ ออกรถสิคะ" ฉันพูดบอกพี่ป่าพร้อมกับคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่าหนึ่งที
พี่ป่าขบกรามแน่น เขาเปิดประตูรถ แล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่ง พี่ป่าเปิดประตูรถทางฝั่งฉันออก
"ลงมา"
"ไม่!!"
"มึงจะลงไม่ลง"
"ไม่ลง"
พี่ป่าถอดหายใจออกมาแรงๆ แบบหงุดหงิด พี่ป่าเอามือมาดึงให้ฉันลงจากรถ คนอย่างอีแอมแปร์ขึ้นมาแล้วไม่ยอมลงง่ายๆหรอก ฉันเอามือจับเบาะนั่งไว้แน่น
"ลงมาดิวะแอม"
"ก็บอกว่าไม่ลงไง"
พี่ป่าออกแรงดึงฉันลงรถอีกครั้ง ครั้งนี้เขากระชากแรงมาก จนมือฉันหลุดออกจากเบาะที่จับอยู่
ตุบ! ร่างฉันหล่นลงมาจากรถกระแทกพื้นจังๆ
"ไอ้ป่า ไอ้บ้า มันเจ็บนะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองคนใจร้าย เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บบ้างเลยรึไงกัน
"กูบอกให้ลงดีๆแล้ว มึงไม่ลงเอง"