ตอนที่ 9 : เนื้อแนบเนื้อ
“กลางคืนมันหนาว เอานี่ไป”
คริษฐ์โยนเสื้อแขนยาวลายพรางตัวเดียวที่มีให้กับคนที่นั่งกอดเข้าอยู่ เนื่องจากเสื้อผ้าของทั้งสองคนเปียกฝน จนต้องเอามาผึ่งไว้ข้างกองไฟ ที่คริษฐ์ใช้ทักษะการเอาตัวรอดในป่าก่อเอาไว้
“อะไร?”
“ก็เสื้อไง เอาไปคลุมตัวซะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“ถ้ากูเอาของมึงแล้วมึงจะใส่อะไร ไม่เอาหรอก”
เจ้าจอมปฏิเสธ พลางเบี่ยงสายตากลับมาจดจ่อกับกองไฟตรงหน้า เพราะเห็นแผงอกกว้างที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรงทีไร หัวใจก็สั่นแปลกๆทุกที
“ไม่ต้องห่วงกูหรอกน่า กูชินกับอากาศในป่าแล้ว แค่นี้สบายมาก”
คริษฐ์ว่าพลางเดินมาหยิบเสื้อที่เพื่อนโยนคืนมาให้แล้วคลุมหลังขาวๆเปลือยเปล่าให้อย่างเบามือ จากนั้นก็มาล้มตัวลงนอนบนกองใบไม้ที่ไว้รองนอน
เจ้าจอมที่เห็นความอ่อนโยนและความห่วงใยของอีกฝ่าย ก็เผลออมยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ พลางกวาดสายตามองมาที่ร่างสูงใหญ่ซึ่งกำลังนอนตะแ
