Chapter 33 : Hindi malilimutang gabi

1941 Words

Luca’s POV Biglang bumuhos ang malakas na ulan. Ang lakas din ng hangin. Akala mo ay bagyo. Saktong paubos na ang isang bote ng alak namin kaya pauwi na dapat siya, pero mukhang hindi siya matutuloy. “Hihintayin kong tumila ang ulan bago ako umuwi,” sabi niya. Ayaw talaga niyang matulog dito kahit kanina ko pa siya pinipilit. Madilim at masyado na kasing malalim ang gabi. Sa dami nang pinag-usapan namin ay mas madalas pa kaming maghunta kasya tumagay. Kinuha niya ang bote ng alak at mas tinaasan na niya ang tagay sa mga baso namin. “Ubusin na natin ito, kaunti na lang naman.” Pinaghatian namin sa mga baso namin ang natirang alak. Ayaw ko na sana dahil nararamdaman kong paikot na ang paningin ko. Isa pa, pabalik na rin ang alak. Busog na busog na ako. Nakakahiya naman kung maduduwal ako s

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD