“สะ สนุกอะไร!” ฉันถามกลับไปอย่างนึกหวาดหวั่น มันอดหวาดกลัวกับคำเชิญชวนของพวกบ้านี้ไม่ได้
“ร่างกายเธอไง” มันแสยะยิ้มน่าเกลียด จ้องมองฉันตาเป็นมัน จนต้องรีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกของตัวเองให้พ้นสายตาน่ารังเกียจ หนะ นี่หรือว่าพวกเขาจะทำร้ายฉันแบบที่นินจาเคยผ่านมา
“พะ พวกนายเข้าใจผิดแล้ว” ฉันพยายามอธิบายให้พวกมันทั้งหมดเข้าใจ แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนใจฉันสักเท่าไหร่
“จะตั้งใจมาหรือไม่ตั้งใจ ตอนนี้เธอก็มาแล้วนี่หว่า”
“...”
“อยู่สนุกกับพวกเราหน่อยจะเป็นไรไป!” คำพูดของไอ้ป้อม ทำฉันหมดคำพูด มนใช้มือผลักร่างฉันที่ทำท่าจะลุกหนีอีกครั้งอย่างแรงจนล้ม
ฉันในเวลานี้ ได้แต่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกด้วยความกลัว เสียงเพลงจังหวะสนุกๆ ยังคงดังอย่างต่อเนื่องแต่นั่นไม่อาจจะทำให้ฉันรู้สึกครื้นเครงตามได้เลย โดยที่ไอ้ป้อมยังคงยืนขวางประตูและใช้สายตาจาบจ้วงมองฉันอยู่อย่างนั้น
กลัว
ฉัน... ฉันควรจะทำยังไงดี
ไม่รู้ว่าเ
