“ฉันต้องการเจอน้องชายของฉัน” เธอพูดกับมาร์คินหลังจากเซ็นสัญญายอมเป็นนางบำเรอให้เขาเสร็จแล้วเรียบร้อย “ตอนนี้น้องชายของฉันอยู่ที่ไหน”
“ถ้าอยากเจอ จะพาไป” เขาตอบนาร์มิน ก่อนจะดึงตัวเองขึ้นจากโซฟาแล้วตวัดเท้าเดินออกไป โดยมีเธอเดินตามมาติดๆ
หญิงสาวเดินกะเผลกตามหลังมาร์คินท่ามกลางความรู้สึกปวดระบมตรงบริเวณจุดสงวน ถึงอย่างนั้นก็ทนฝืนความเจ็บปวดเดินตามคนตรงหน้า ดวงตาคู่สวยเริ่มมองเห็นแผ่นหลังมาร์คินที่อยู่ตรงหน้าอย่างพร่ามัวพร้อมกับเริ่มชะลอฝีเท้าลง ราวกับโลกทั้งใบกำลังหมุนจนไม่สามารถเดินต่อไปได้
นาร์มินพยายามสะบัดไล่อาการที่กำลังเป็นอยู่ให้หายไป ฝืนใจเดินตามมาร์คินต่อเพราะตอนนี้เป็นห่วงน้องชายยิ่งกว่าอะไร แต่ยิ่งเดินตาม ราวกับมาร์คินกำลังจางหายไปทั้งที่เขาไม่ได้อยู่ไกลไปจากเธอเลย ร่างกายที่เริ่มอ่อนแอเริ่มหมดแรงลง ก่อนที่สติสัมปชัญญะจะค่อยๆ เลือนหาย
พรึ่บ!
หลายชั่วโมงต่อมา
@คอนโดมาร์คิน
