When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่18 หลังจากกลับจากบนเขาข่าวลือของพระชายาสี่ก็เล่าลือไปทั่ว แน่ล่ะทั้งคนแบบองค์ชายสี่ขึ้นเขาไปสวดมนต์ภาวนามันจะต้องเป็นเรื่องไม่ปกติแน่ ๆ และยิ่งเมื่อรู้ว่าสาเหตุอาจจะมาจากพระชายาที่ผีเข้าข่าวลือก็ยิ่งแพร่กระจาย แต่ความจริงที่หลายคนที่ไปเจอกับพระชายานั่งสวนภาวนาอยู่ก็บอกว่าคงไม่ใช่เรื่องจริง แต่เรื่องวุ่นวายเหล่านั้นไม่ได้ทำให้คนในตำหนักจิ่วเฟิ่นวุ่นวายใจเลยแม้แต่น้อย “เสี่ยวอันมีสุราที่องค์ชายให้เหลืออยู่บ้างไหม” อดอยากปากแห้งมาหลายวันสิ่งแรกที่จื่อหยางสนใจหาได้เป็นเรื่องคำพูดของคนหรอก แต่นางอยากกินไก่ย่าง หรือไม่ก็หมูหัน ไม่ก็ยำหูหมูรสจัด ๆ กับสุราดี ๆ สักไห กินผัดผักมาหลายวันคิดถึงเนื้อแล้ว “ไม่เหลือเลยเพคะพระชายา” ใบหน้าสวยขมวดอย่างไม่พอใจ “ไปเรือนชมจันทร์” แน่นอนว่าไม่มีใครสงสัยแล้วว่าเพราะเหตุใดพระชายาถึงไปเรือนชมจันทร์ อยากไปก็ไป ส่วนฝ่ายต้อนรับก็เตรียมสิ่งที่พระชายาเคยร้