"เสด็จพ่อได้โปรดบอกความจริงกับลูกด้วยเถิด"
หานหมิงห้าวคุกเข่ายังเบื้องหน้าของผู้เป็นบิดา เขารู้ว่าการที่จะทราบความจริงทั้งหมดนั้น จะต้องถามความกับผู้เป็นบิดานี้ หากให้เอ่ยถามมารดา เกรงว่าจะสร้างบาดแผลและความลำบากใจให้กับนางมากกว่าเก่า
หานหรงอี้ได้แต่ทอดมองเด็กชายตัวน้อยที่คุกเข่ายังเบื้องหน้าของตนเองด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาเดินเข้าไปลูบศีรษะและพยุงให้เด็กชายลุกขึ้น แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเล็กจะดื้อดึงไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น
"หากเสด็จพ่อไม่ยอมบอกความจริงกับลูกๆ ก็จะนั่งคุกเข่าอยู่เช่นนี้"
"ดูเหมือนว่าบุตรชายของพ่อจะเติบใหญ่กว่าที่พ่อคิดเอาไว้เสียแล้ว"
หานหมิงห้าวใช้ดวงตากลมโตทอดมองมาที่ผู้เป็นบิดาด้วยความรู้สึกที่สับสนเขากลัวว่าความเป็นจริงที่จะได้รู้ต่อจากนี้ อาจจะทำให้เขายากที่จะยอมรับ
"หมิงเอ๋อร์ถึงเจ้าจะไม่ใช่บุตรชายแท้ๆ ของพ่อแต่พ่อก็รักเจ้าดุจบุตรชายที่มีสายเลือดเดียวกัน ความรู
