“ดิวขออยู่กับป๋าสักพักได้ไหม ถ้าดิวกลับไปมันต้องฆ่าดิวแน่ๆเลยฮือๆ”ยัยดิวเดินไปคุกเข่าต่อหน้าป๋าเกียร์ขอร้องพลางร้องไห้สะอึกสะอื้น
“เออออออออ”ป๋าเกียร์ทำหน้าลำบากใจแล้วหันมาสบตาฉันที่นั่งมองเหตุการณ์อยู่
“ดิวอยู่ ดิวจะไม่ทำให้ป๋าเดือดร้อนเลยดิวจะอยู่ของดิวคนเดียวเงียบๆนะป๋านะฮือๆ”เธอร้องไห้หนักขึ้น
ทำไมนะทั้งที่เธอดูน่าสงสารขนาดไหนแต่ทำไมฉันถึงรู้สึกถึงความเสแสร้งอ่ะ ทุกอย่างที่เธอทำมันดูไม่จริงใจทั้งร้องไห้คร่ำครวญอะไรก็ดูแปลกๆอาจเป็นเพราะฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันล่ะ. มั้งมันเลยดูแปลกๆ
ป๋าเกียร์มองหน้าฉันเหมือนจะขอความคิดเห็นแต่ฉันเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากจะยุ่งเรื่องของเค้า ป๋าเกียร์คิดอยู่สักพักเค้าก็หันไปกระซิบกับพี่ดิมที่ยืนข้างๆแล้วหันมาพูดกับดิว
“งั้นเดี๋ยวให้ลูกน้องเราส่งเธอไปเอาของละกันนะ”ป๋าเกียร์พูดจบก็เดินมาช้อนตัวฉันอุ้มขึ้นไปห้องนอน
“เดี๋ยวสิป๋าจริงหรอคะ O_Oป๋า!”ฉันได้ยินเสี
