ล่าลายเซ็น

1495 Words

หลายวันต่อมา วันนี้ฉันมีเรียนและตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ซึ่งต้องบอกเลยว่าวิศวะก็เรียนยากเหมือนกันนะเนี่ยตัวเลขเต็มไปหมดเห็นแล้วจะอ้วก?ซึ่งสองแฝดก็อาการไม่ต่างจากฉันเพราะคาบนี้เรียนแคลคูลัสทั้งสองคนหลับตั้งแต่ต้นคาบจนตอนนี้จะหมดเวลาแล้วก็ยังไม่ตื่น “งั้นเอาไว้แค่นี้ก่อนนะนักศึกษา แล้วก็กลับไปทบทวนมาด้วยล่ะคาบหน้าอาจารย์จะสอบ”อาจารย์ผู้ที่สอนวิชาเอ่ยแล้วก็เดินออกไปเลยไม่ทันให้พวกฉันขอบคุณเลยอ่ะ “โห่ แม่งโคตรยากเลยวิชานี้”แซมที่เป็นหัวหน้าห้องบ่นขึ้นพลางลุกขึ้นนั่งบนโต๊ะอาจารย์ เด็กวิศวะก็อย่างนี้แหละดิบๆเถื่อนๆ “ปี1ทุกคนอยู่กับที่!!!!”ฉันที่กำลังเก็บของอยู่ถึงกับชะงักส่วนเดวากับดารินถึงกับสะดุ้งตื่นเพราะเสียงตะโกนของรุ่นพี่ปี3จากนั้นพวกเค้าก็เดินเข้ามายืนอยู่หน้าห้องเรียน นำโดยเฮียดาย เฮียเบลล์และไอ้บ้าเกียร์ “ต้องให้ผมสวัสดีพวกคุณก่อนไหม!!!”เฮียดายตะโกนเสียงเรียบ “ปะ ปี1ทำความเคารพ”แซมพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกัก “สวัสดีค่ะ”ฉันยกมือไหว้ไปลวกๆ เหอะแม้แต่ในห้องเรียนยังไม่เว้นหรอเนี่ย “ผมจะมาเตือนพวกคุณเรื่องการล่าลายเซ็นรุ่นพี่อีก3วันเราจะเฉลยสายรหัสถ้าวันนั้นใครยังล่ารายเซ็นรุ่นพี่ไม่ครบ ผมขออนุญาตให้ปี3ไม่รับคุณเข้่าสายนะครับ!!!!”เฮียดายตะโกนอย่างบ้าคลั่งคงเจ็บคออยู่ไม่น้อย5555 “แล้วในวันที่เฉลยสายรหัสเราจะมีกิจกรรมนะครับนั่นก็คือการชิงเกียร์”พี่เบลล์พูดขึ้นบ้างแต่แกไม่ตะโกนค่อยสบายหูหน่อย “การชิงเกียร์เป็นประเพณีที่ชาววิศวะให้ความสำคัญมากเพราะพวกคุณต้องผ่านบททดสอบว่าพวกคุณมีความเป็นวิศวะอยู่จริงๆจึงจะได้มันไปครอบครอง”พี่น้ำเอ่ยต่อ “เกียร์เหมือนหัวใจของเราชาววิศวะ ขอให้พวกคุณพยายามเต็มที่เพื่อที่จะแย่งมันมา ส่วนถ้าได้เกียร์มาครอบครองไว้แล้วการที่คุณจะมอบมันให้ใครก็เหมือนคุณยกใจทั้งใจให้เค้าดูแลเพราะฉะนั้นแย่งมันมาให้ได้แล้วเอาไปมอบให้กับคนที่คุณรักเค้ามากที่สุด”ป๋าเกียร์พูดจบก็มองมาที่ตาฉัน ใช่ค่ะ ป๋าเกียร์ได้มอบเกียร์รุ่นให้กับฉันตอนฉันไปอยู่กับเค้าแล้ว แถมยังบังคับให้ฉันใส่มันตลอดเวลาซึ่งวันนี้ฉันก็ใส่มาแต่เสื้อปิดอยู่ “วี๊ดวิ้วววววว”พวกผู้ชายผิวปากกันใหญ่ “และอีกเรื่อง!!!! ใครที่ขาดรายเซ็นพวกผมอยู่วันนี้พวกผมว่างถึง6โมงเย็นเท่านั้นถ้าวันอื่นผมจะไม่เซ็นให้แล้วนะครับ!!!!”เฮียดายตะโกนอีกแล้วพอแกพูดจบก็พากันเดินออกไป “โอ้ยยยยยย ทำไมต้องวันนี้ด้วยนะเรานัดกันไปกินชาบูนิ”ดารินพูดอย่างเซ็งๆเพราะเราสามคนตกลงจะไปกินชาบูวันนี้ตอนเย็น “นั่นดิ อีกตั้ง3วันไม่รู้จะรีบไปไหน”เดวาเอ่ย “ไว้กินวันอื่นก็ได้นิ เธอได้ลายเซ็นกี่คนละ”ฉันถามทั้งคู่ จริงๆฉันพอเดาเหตุผลที่พวกเค้าต้องให้ลายเซ็นวันนี้นะเพราะฉันขอป๋าเกียร์ไปกินชาบูกับเพื่อนไงแต่เค้าไม่พอใจเพราะเค้าอยากไปดูหนังกับฉัน เหอะ! ไร้สาระสิ้นดี “ยังไม่ได้เลยสักคนเดียว วันนี้ไปขอ3คนนั้นก่อนละกันเนอะ”ดารินโชว์สมุดล่าลายเซ็นที่ว่างเปล่าให้ฉันดู “เออใช่ 3คนนั่นอ่ะสำคัญนักฉันว่าเค้าไม่ยอมเซ็นให้ง่ายๆแน่นอน”เดวาเอ่ยพลางเก็บของใส่กระเป๋าเตรียมตัวไปล่าลายเซ็น “ฉันก็คิดงั้น?”ดารินพูดเศร้าแล้วเราสามคนก็เดินไปล่าลายเซ็นกัน สนามบาส “แกรู้ได้ไงว่าไอ้พวกนั้นอยู่สนามบาส”เดวาถามฉัน “เดาเอาน่ะ”ฉันโกหกไปจริงๆแล้วฉันไลน์ไปถามพี่ดิมเลยรู้ “เดาแม่นด้วยพวกพี่เค้าอยู่ที่นี่กันจริงๆด้วย”ดารินพูดขึ้นอย่างดีใจเพราะตอนนี้ทั้งสามคนนั้นกำลังเล่นบาสอย่างเมามันโดยรอบๆสนามมีวิศวะปี1รอล่าลายเซ็นกันเต็ม “ไหนบอกให้มาล่าลายเซ็นแต่พวกมันมาเล่นบาสเนี่ยนะ แม่งเสียเวลาฉิบหาย”เดวาเอ่ยอย่างหัวเสีย “ใช่ โครตเสียเวลาแทนที่จะได้ไปกินชาบู”ดารินทำหน้ามุ่ย “งั้นไปกินกันเถอะ ไม่ต้องเอาหรอกเกียร์บ้าบออะไร”ฉันก็ไม่ได้อยากได้หรอกแต่ก็แค่ตามเพื่อนไป “ไม่ได้!!!”ทั้งคู่หันมาตะโกนใส่ฉันพร้อมกัน “ทะ ทำไมอ่ะO_O”ฉันถามอย่างตกใจ “ก็พ่อเราน่ะสิ ท่านให้เราเกียร์ไปแลกกับการขับรถมาเรียนเองซึ่งพวกเราอยากได้มากๆเลย”ดารินเดินมากอดแขนฉัน “อ๋อๆแล้วเอาไงอ่ะ”ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ “นั่งรอดิค่ะ”เดวาพูดจบก็เดินไปนั่งตรงไม้หินอ่อนใกล้ๆสนามบาส “ฝากกระเป๋าหน่อย เดี๋ยวเค้าไปซื้อขนมมาเดวาไปด้วยกันให้รินเฝ้ากระเป๋า”เดวาลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามดารินไป ฉันนั่งลงแล้วมองไปที่สนามซึ่งตอนนี้ทั้ง3คนยังเล่นกันอย่างดุเดือด “น้ำกับขนมมาแล้ววววววววว”สักพักเดวากับดารินก็เดินกลับมาพร้อมขนมแล้วน้ำหวานอีก3แก้ว “อ่ะเราเลี้ยง”ดารินยื่นน้ำหวานให้ฉันฉันก็รับมาดูดทันทีเพราะกำลังหิวน้ำพอดี “ขอบคุณนะ^_^”แล้วเรา3คนก็นั่งกินขนมแล้วคุยเล่นกันเรื่อยเปื่อย เฮฮฮฮฮฮ ดูเหมือนเกมส์จะจบแล้วนะฉันเห็นคนขอบสนามดีใจกันใหญ่ “เดี๋ยวให้คนอื่นเข้าไปก่อนแล้วกันเดี๋ยวคนน้อยค่อยไปกันเนอะ”เดวาพูดขึ้นหลังจากดูสถานการณ์ “โอเค”ฉันพยักหน้ารับแล้วกินขนมต่อ ตึก ตึก ตึก “มาล่าลายเซ็นหรือมาปิกนิกกันครับสบายใจเชียว”เสียงเฮียดายดังขึ้นข้างหลังฉันฉันจึงหันไปมองก็เห็นทั้งสามคนยืนอยู่ “ก็พวกพี่เล่นบาสกันอยู่พวกเราเลยมานั่งรอค่ะ”เดวาอธิบาย “หิวน้ำกินน้ำหน่อย”ป๋าเกียร์พูดพลางมองหน้าฉันสลับกับแก้วน้ำฉันเลยหยิบแก้วตัวเองให้เค้าป๋าเกียร์ถอดเสื้อออกเผยให้เห็นหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามที่ถูกเคลือบด้วยเหงื่อเรียกสายตาสาวๆได้ดี “ฝากหน่อย”เค้ายื่นเสื้อให้ฉันฉันก็รับมาอย่าง งงๆเค้าก็เอาแก้วน้ำในมือฉันไปดื่ม ฉันหันไปมองเฮียดายกับเฮียเบลล์ที่ตอนนี้กำลังนั่งข้างๆเดวาและดาริน ทำเอาสองแฝดแข็งเป็นหินเลย “อะ เอ่ออออ พวกเรามาขอลายเซ็นครับ”ระหว่างที่สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแซมก็เดินมาขอลายเซ็นทั้ง3คนอย่างกล้าๆกลัวๆ “อยากได้ลายเซ็นใช่ป่ะ”เฮียดายถามแซมแต่มองหน้าเดวาอยู่ “ถ้ายัยนี่ไปดูหนังกับฉันเดี๋ยวจะเซ็นให้ทั้งห้องเลย”เฮียเอ่ยพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ “อะ เอ่ออออออ”แซมอ้ำอึ้งมองหน้าเดวา “ฉันก็เหมือนกันนะ”เฮียเบลล์เอ่ยพลางมองหน้าดารินที่ตอนนี้ก้มหน้างุดด้วยความเขิน “ฉันก็เหมือนกัน”ป๋าเกียร์ก็เอากัยเข้าด้วยพลางมองหน้าฉันอย่างมีเลศนัย “เลือกเอา ไม่งั้นฉันไม่เซ็นนะมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงไม่งั้นฉันจะกลับแล้ว”เฮียดายดูนาฬิกาแล้วหันไปถามแซม “เอ่ออออออ เธอ3คนทำเพื่อห้องเราได้ไหม”แซมเอ่ยอย่างกล้าๆกลัว “ทำไมต้องพวกเราด้วยอ่ะ คนอื่นตั้งเยอะแยะ”เดวาถามด้วยความไม่เข้าใจ “ก็พอใจ”เฮียดายตอบอย่างกวนๆ “งั้นฉันกลับก่อนนะช้าจริงๆ”เฮียเบลล์ทำท่าจะลุกขึ้น “ดะ เดี๋ยวค่ะเราไปก็ได้ค่ะ”ดารินจับแขนเฮียเบลล์ไว้แล้วตอบตกลง “ก็แค่นั้น ปี1เอาสมุดไว้ที่ไอ้ดิมเดี๋ยวเซ็นให้”เฮียดายพูดจบก็ลากแขนเดวาออกไปตามด้วยเฮียเบลล์ที่เดินนำดารินออกไป “ไปดูหนังกัน^_^”ป๋าเกียร์หันมายิ้ม “ไอ้คนเจ้าเล่ห์☹️”ฉันพูดจบก็เดินนำเค้าไปที่รถ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more