บ้านป๋าเกียร์
ป๋าเกียร์พาฉันมาที่บ้าน ระหว่างทางที่มาป๋าเกียร์เอาแต่กอดฉันแน่นไม่ยอมปล่อยปากก็พูดตลอดว่าขอโทษป๋าขอโทษมันทำให้ฉันรู้ว่าเค้ารักฉันมากจริงๆ
พรึบ
ป๋าเกียร์วางฉันลงที่เตียงฉันเลยเงยหน้ามิงเค้าก็เห็นว่าป๋าเกียร์น้ำตาไหลออกมาพอเค้าเห็นว่าฉันมองเค้าก็รีบปาดน้ำตาออกแล้วยิ้มให้ฉัน
“หิวไหม”ป๋าเกียร์ถามแล้วย่อตัวลงนั่งตรงหน้าฉันพร้อมเกลี่ยผมที่ละใบหน้าฉันออก
“ไม่ค่ะ”ฉันตอบเบาๆ
ป๋าเกียร์มองที่ตาฉันก่อนจะไล่สายตาไปที่ซอกคอฉันซึ่งฉันแน่ใจว่ามันต้องแดงเป็นจ้ำๆแน่นอน ป๋าเกียร์เกลี่ยผมตรงคอฉันออกแล้วใช้สายตาสำรวจ
“มันทำอะไรหนูบ้างบอกป๋ามา”ป๋าเกียร์พูดเสียงนิ่งๆแต่แววตาดูโกรธมากพร้อมเอามือลูบที่คอฉันไปมา
“คะ คือเค้ายังไม่ได้ทำอะไรค่ะ”ฉันตอบอย่าง กลัวๆเพราะตอนนี้ป๋าเกียร์ดูโกรธ
“ไม่ได้ทำอะไรแล้วทำไมมีรอยดูดแบบนี้บอกป๋ามาเถอะป๋ารับได้หมดแต่ป๋าแค่อยากรู้”ป๋าเกียร์กระชากเสียงใส่ฉันพร้อมเ
