[ป๋าเกียร์]
“สรุปพวกมึงจะเอายังไง”ผมถามพลางไล่สายตาไปมองไอ้เบลล์ที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับโทรศัพท์ ส่วนด้านไอ้ดายก็เอาแต่หน้านิ่วคิ้วขมวดกับหน้าจอโทรศัพท์แล้วก็กระแทกนิ้วพิมพ์กลับไปแต่เชื่อไหมเมื่อกี้ที่ผมถามไปแม่งไม่มีใครฟังเลย
“โว้ยยยยยย ไอ้พวกเหี้ย!!!มึงจะทำไหมงานอ่ะห๊าาาาา!!!!”ผมทนไม่ไหวตะโกนลั่นด้วยความเหลืออด
วันนี้จริงๆผมจะพาไอรินเมียผมไปดูหนังซักหน่อยแต่เพราะไอ้พวกเวรพวกนี้เอาแต่กดโทรศัพท์เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวโมโหจนงานไม่เดินแบบนี้ทำให้ผมอดไปรับเมียเลย แม่ง!!พูดแล้วโมโห?
“เกรี้ยวกราดทำไมวะ-_-”ไอ้ดายเงยหน้าขึ้นมามองผมนิดนึงแล้วก็ก้มไปกดโทรศัพท์ต่อ
“เออ กูขอเวลาแปปนึง”ไอ้เบลล์อีกคนเงยหน้าพูดกับผมนิดเดียวแล้วก็ก้มมองโทรศัพท์ต่อ
“แปปเชี้ยไร พวกมึงขอเวลามาเกือบ2ชั่วโมงแล้วนะเว้ยเป็นงี้เมื่อไหร่งานจะเสร็จวะ”ผมเท้าเอวด่าพวกมัน
“มึงหงุดหงิดเพราะไม่ได้ไปรับเมียใช่ไหมไอ้ป๋า”ไอ้เบลล์ถามผม
