"ลุงบุญๆๆๆทางนี้ครับ" องอาจเรียกลุงบุญเสียงดังมาก นานแล้วที่เขาไม่ได้เจอลุงบุญ เทอมที่ผ่านมาทั้งเทอมเขาไม่ได้กลับบ้านเลย " สวัสดีครับลุงบุญขอบุตรขอกอดที คิดถึงจังเลยครับ" เด็กหนุ่มกระโดดกอดชายสูงวัย พร้อมหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ "โอ้ย...คุณบุตร ลุงไม่มีแรงเหมือนแต่ก่อนแล้วนะครับ คุณบุตรตัวโตขนาดนี้ ลุงอุ้มไม่ไหวแล้ว" ชายสูงวัยร้องเสียงดัง แต่ก็หัวเราะชอบใจ หลังจากที่บุตรโผเข้าหา ทำให้ทั้งอัคราและสโรชา หัวเราะออกมากพร้อมกัน "สวัสดีค่ะลุงบุญ สบายดีนะคะ พี่เข้มคะนี่ลุงบุญค่ะ ลุงบุญเป็นญาติผู้ใหญ่ของบัว ช่วยพ่อดูแลไร่ และหลายๆอย่างของที่บ้านค่ะ ลุงบุญคือฮีโร่ของบัวและบุตร สอนบัวกับบุตรขี่ม้า ขับรถไถ รถสิบล้อ และอีกหลายอย่าง " "ลุงบุญคะ นี่คุณอัครา หรือพี่เข้ม เอ่อ..."หญิงสาวหยุดคิดนิดหนึ่งอยู่ๆก็พูดไม่ออกจะแนะนำเขาว่าเป็นอะไรกับเธอดี "เป็นพี่ชายของเพื่อนบัวค่ะ" หญิงสาวหันไปยิ้มกับอัคราหลังจากแ