เป็นห่วงเป็นใย

2488 Words

เผลอแป๊ปเดียว สโรชาอยู่ภูเก็ตเกือบ 20 วันแล้ว งานของเธอคืบหน้าไปมาก โชคดีที่บริษัทให้รถมาใช้ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด วันสองวันนี้เธอคิดว่าจะกลับบ้าน โชคดีที่พี่สิทธิ์ ส่งทีมงานที่ไว้ใจได้มาช่วยเธอน้องๆกระตือรือล้นกับงานมาก ตั้งใจ ทำให้งานออกมาดี เธอคิดว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ใจเธออยากกลับเสียวันพรุ่งนี้เลย สโรชาวีดีโอคอลคุยกับพ่อ แม่ เกือบทุกวัน ทำงานไม่มีวันหยุด นี่แหละนิสัยเธอ ตั้งใจอยากให้งานออกมาดีสมกับที่ลูกค้าไว้ใจ อัครา และภัสราดีกับเธอมาก เธอเองก็รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก "สาวๆ วันนี้ว่างกันไหม ไปทานข้าวเย็นกัน" อัคราถามสองสาว ตั้งแต่สโรชามาพักที่บ้านเขา ก็แทบจะไม่มีเวลาคุยกันเลย เธอทำงานหนัก เขาเห็นเธอหอบงานกลับมาทำที่บ้านทุกวัน ห้าทุ่มเที่ยงคืนบางทีเขาตื่นมาตีสองยังเห็นไฟในห้องของเธอเปิดอยู่ สโรชาทำงานจริงๆ ไม่ออกนอกลู่นอกทางเลย ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะชอบมาก มีความสุขกับงาน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD