EP.3 คืนหวามชวนเสียตัว
1242 Words
EP.3 คืนหวามชวนเสียตัว
ส่วน ‘บ้านริมน้ำ’ ของน้องชายคนกลางนั้นอยู่ติดริมแม่น้ำซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของไร่ และหลังสุดท้าย ‘บ้านริมบึง’ ของน้องชายคนเล็กปลูกอยู่ติดกับบึงดอกบัวสีน้ำเงิน
นาเหนือทิ้งตัวลงนอนบนแคร่ ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นหนุนศีรษะแล้วปิดเปลือกตาลงอย่างรวดเร็วราวกับไม่อยากครุ่นคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอีกต่อไป
แน่นอนว่า...ทำไม่ได้
ความคิดยังคงวนเวียน กอปรกับสายลมเย็นที่พัดโชยลอดใต้ถุนบ้านเข้ามาปะทะใบหน้าคมคร้าม จึงทำให้ในที่สุดเขาก็ผล็อยหลับไป ความฝันแสนหวานในวันวานดึงห้วงแห่งความคิดคำนึงของนาเหนือให้จมดิ่งไปยังเหตุการณ์ที่ยังคงตราตรึงในหัวใจไม่รู้ลืม
การออกเดินทางท่องเที่ยวแบบค่ำไหนนอนนั่นไม่น่าเบื่ออีกต่อไป เมื่อมีสาวน้อยหน้าหวานจากเมืองไทยมาร่วมเดินทางไปด้วยกัน กลุ่มของนาเหนือนั้นเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวเล็กๆ ที่ต่างคนต่างแบกเป้เดินทางท่องเที่ยวเพียงลำพัง แต่ด้วยอัธยาศัยถูกคอจึงตัดสินใจร่วมเดินทางไปด้วยกัน กลางวันแบกกล้องตะลอนถ่ายภาพทิวทัศน์เก็บเกี่ยวประสบการณ์แปลกใหม่ ตกกลางคืนกางเต็นท์ก่อกองไฟทำอาหารง่ายๆ นั่งพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตกันอย่างถูกคอ
คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่พวกเขาจะรอนแรมอยู่ในประเทศออสเตรีย เพราะในวันพรุ่งนี้เฮเลนหญิงสาวชาวอเมริกันในกลุ่มอยากเปลี่ยนบรรยากาศนอนพักในโรงแรม แช่ตัวผ่อนคลายในอ่างจากุซซี่ แล้วแต่งตัวสวยออกท่องราตรียามค่ำคืนในกรุงปารีสอย่างสาวสังคม ซึ่งสมาชิกทั้งหกคนต่างเห็นพ้องเพราะบางส่วนจะเดินทางกลับประเทศบ้านเกิดจึงถือโอกาสนี้แยกย้ายกันไป ดังนั้นค่ำคืนนี้จึงเต็มไปด้วยเหล้าเบียร์และอาหารเลิศรสเป็นการส่งท้าย
เสียงหัวเราะและควันไฟจากการปิ้งบาร์บีคิวลอยฟุ้งพวยพุ่งขึ้นไปยังท้องฟ้าสีน้ำเงินกำมะหยี่ ต้นไม้และขุนเขาต่างโอบล้อมพวกเขาเอาไว้ บริเวณท้องทุ่งกว้างตรงจุดนี้มีกลุ่มนักเดินทางหลายกลุ่มตั้งเต็นท์พักผ่อน แต่พวกเขาเลือกที่จะตั้งไกลออกมาจากกลุ่มอื่นๆ เพราะต้องการความเป็นส่วนตัว
“ดื่มไปกี่แก้วแล้ว ระวังเมานะ”
เจ้าของร่างสูงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้นหญ้ามองคนตัวเล็กที่ยกแก้วเบียร์ที่ใหญ่ราวกับเหยือกขึ้นดื่มราวกับกระหาย ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อไปด้วยเลือดฝาด ดวงตากลมโตพราวระยับสุกสกาวเสียยิ่งกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า คนตัวโตกว่าจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลอย่างเปิดเผย พลางขยับตัวเข้าไปนั่งเบียดกระแซะใกล้ๆ จนต้นแขนเบียดชิดกัน จากนั้นจึงยื่นมือออกไปเกลี่ยเส้นผมสีดำสนิทที่สยายไปตามแรงลมให้ทัดใบหู ซึ่งทำให้ปลายนิ้วสัมผัสโดนแก้มอิ่มแผ่วเบา
สัมผัสเพียงเท่านี้กลับทำให้คนทั้งคู่ต่างใจเต้นแรงจนแทบกระโจนออกมานอกอก
“ถ้าพี่เหนือกลัวว่าข้าวจะเมา พี่เหนือก็ดื่มแทนข้าวสิคะ”
หญิงสาวยิ้มกว้างแล้วยื่นแก้วเบียร์ให้ชายหนุ่มแก้อาการเขิน เขารับมาถือไว้แล้วจงใจหมุนมุมแก้วตรงที่ริมฝีปากเธอเพิ่งสัมผัส แล้วดื่มต่อจากเธอราวกับว่านั่นเป็นการ ‘จูบ’ เธอทางอ้อม
“แปลก...”
“แปลกอะไรเหรอคะ” หญิงสาวเอียงคอน้อยๆ เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นเขามองแก้วเบียร์ด้วยความสงสัย
“รสชาติเบียร์มันแปลกๆ”
“ยังไงคะ”
“แก้วนี้มันหวานกว่าแก้วอื่นๆ ทั้งหวาน ทั้งหอม”
พูดจบเพียงเท่านั้นนาเหนือก็ก้มลงสัมผัสริมฝีปากอิ่มของขวัญข้าว มือข้างหนึ่งเชยปลายคางให้แหงนเงยเพื่อรับจูบหวามจากเขาได้อย่างถนัดถนี่ บดเบียดลงบนริมฝีปากนุ่มที่ยังคงเม้มเข้าหากันสนิทด้วยความตื่นกลัวกับสัมผัสแปลกใหม่ ร่างบอบบางสั่นน้อยๆ อีกทั้งยังมีอาการสั่นเทา ทำให้เขาได้รู้ว่าเขาเพิ่งปล้นจูบแรกของเธอมาไว้ในครอบครอง
คนตัวโตกว่าถึงกับลิงโลดใจ ใช้ปลายลิ้นกระหวัดยวนเย้าล่อหลอกให้เธอค่อยๆ เผยอริมฝีปากเปิดรับปลายลิ้นร้อน ลิ้มชิมรสหวานภายในโพรงปากสีกุหลาบอย่างอ้อยอิ่ง ค่อยๆ บรรจงจูบเพื่อให้หญิงสาวได้เรียนรู้ว่าการ ‘จูบ’ เป็นสิ่งที่น่าอภิรมย์สักเพียงใด
จากนั้นจึงผละออกจากริมฝีปากหวานแล้วพูดออกไปว่า...
“เบียร์หวานละมุนเหมือนปากของข้าวนี่เอง”
“พะ...พี่เหนือ”
ดวงตากลมสุกใสจ้องมองคนตัวโตที่โน้มลงมาใกล้ รับรู้ได้ว่าใบหน้าของเธอร้อนผ่าว ร่างกายวูบไหวราวกับเลือดในกายสูบฉีดรุนแรง เธอจำต้องหลุบเปลือกตาลงต่ำ ด้วยไม่อาจต้านทานสายตาคมที่จ้องมองราวกับจะปลดเปลื้องเธอให้เปลือยเปล่าด้วยสายตาเสียกระนั้น
“สองคนนั้นทำอะไรอยู่”
ทั้งสองถึงกับผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว เมื่ออีริคหนุ่มร่างสูงโปร่งเดินมาหาด้วยท่าทางเมามาย ก่อนจะเหลือบไปเห็นแก้วเบียร์ที่ว่างเปล่า จึงรีบจัดแจงเติมจนเต็มแล้วบีบบังคับให้ชาวไทยทั้งสองดื่มให้หมด แก้วแล้วแก้วเล่า จนทุกคนต่างมีสภาพเมามาย
“ข้าวไม่ไหวแล้ว ข้าวขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” ขวัญข้าวขอตัวไปนอนเป็นคนแรก จากนั้นคนอื่นๆ จึงทยอยกลับเข้าเต็นท์ของตน เพราะพรุ่งนี้ช่วงสายจะต้องเดินทางออกจากประเทศออสเตรียเพื่อไปยังประเทศฝรั่งเศสตามที่ได้วางแผนกันเอาไว้
นาเหนือเดินเซซ้ายทีขวาที กระนั้นก็พยายามหอบร่างสูงใหญ่ไปส่งขวัญข้าวที่เต็นท์นอน ก่อนที่แขนแข็งแกร่งข้างหนึ่งจะลูบลงบนศีรษะคนตัวเล็กด้วยความรู้สึกมากมายที่อัดแน่นอยู่ในหัวใจ
“ฝันดีนะครับน้องข้าว”
“ฝันดีเช่นกันค่ะพี่เหนือ”
ขวัญข้าวหันมาบอกลาก่อนจะเขย่งปลายเท้าแล้วจุ๊บเบาๆ ที่ปลายคางสาก ขโมยจุ๊บเสร็จแล้วก็รีบวิ่งหายเข้าไปในเต็นท์ ทิ้งให้คนตัวโตยืนอึ้งก่อนที่จะเผยยิ้มกว้างออกมา เวลานี้หัวใจของเขามันพองโตจนคับอก แทบไม่เหลือพื้นที่ให้ปอดหรืออวัยวะภายในอื่นๆ เสียแล้ว
แต่เมื่อนาเหนือเดินมาถึงเต็นท์นอนของตนเองกลับพบเงาของผู้หญิงอยู่ในเต็นท์ แรกทีเดียวเขาขยี้ตาแรงๆ เพราะคิดว่าตาฝาด แต่ไม่ว่าจะเพ่งมองยังไง ในเต็นท์ของเขาก็มีผู้หญิงอยู่จริง อีกทั้งเมื่อเพ่งมองดีๆ จะเห็นว่าผู้หญิงที่กำลังนอนระทวยเปลือยเปล่าอยู่ในเต็นท์ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น...
เฮเลน!
เพื่อนร่วมทริปในครั้งนี้นี่เอง เธอพยายามส่งสายตาและแสดงออกชัดว่าชอบเขามาตั้งแต่ต้นทริปแล้ว แต่เขารู้สึกกับเธอแค่เพื่อน และไม่ต้องการความสัมพันธ์ฉาบฉวยชั่วคืนอย่างที่คนสมัยนี้นิยมกัน จนกระทั่งเขาได้พบกับขวัญข้าวและเป็นฝ่ายชวนเธอมาร่วมทริปท่องเที่ยวด้วยกัน นับตั้งแต่นั้นเขาก็ไม่ได้สนใจเฮเลนอีกเลย เพราะสายตาของเขาจดจ่ออยู่เพียงผู้หญิงไทยตัวเล็กที่เข้ามาวิ่งเล่นอยู่ในหัวใจของเขานับตั้งแต่วันแรกที่ได้พบสบตา
- Writer
